𝐠𝐢𝐫𝐢𝐟𝐭||𝐄𝐛𝐆𝐚𝐬

Sakatlık

•İyi okumalarr🤍

-
-
-
-
-
-
-

Maç sonucunu maalesef hastanede öğrenmiştim.

Kazanmıştık ama sevinemiyordum bile.

Maç biter bitmez ekip hepsi başıma toplanmıştı.

Smaç vurarken yüklendiğim sağ omuzumdaki tendonlar yırtılmıştı.

Her sporcu gibi benimde en son isteyeceğim şey bile olamazdı sakatlık yaşamak.

O kadar şanssız ve yalnız hiss ediyordum ki çok garipti.

Eskiden sakatlığın tekrarlanma ihtimali olacağını söylemişlerdi ama bu ihtimal yüksek değildi.

Bir daha yaşayacağımı asla tahmin etmiyordum.

Rütin antrelman vermişlerdi omuzum için.Hep yapardım ama bir yerden sonra bırakmıştım.

Herkes bana kızıyordu aslında haklılardıda benim suçumdu.

Maçta fazla zorlamıştım kendimi ve ısınma haraketlerine önem vermemiştim bir şey olmaz diye düşünüyordum çünki olmuyordu nerden bile bilirdim ki.

***

Doktorların uyguladığı bir kaç işlemden sonra acısı azalmıştı ufakta olsa.

Bazıları ameliyat olacağımı bazıları ise gerek kalmadığını sadece fizik tedaviyle hall olacağını söylüyordu.

Benimde iyice kafam karışmıştı ve burada kalmak istemiyordum.

Antrenörden duyduğum şeyi keşke sağır olsaydımda duymasaydım.

4 ila 6 hafta arası sahalardan uzak kalıcaktım.

Kendimi geliştirmek için gelmiştim oysa.

Çalan telefonumun ekranına baktım Zehra görüntülü arıyordu.

Herkes odadan çıkınca sol elimle aldım telefonu yanımdaki sandalyenin üzerinden.

Sağ kolumu haraket ettiremiyordum hiçbir şekilde.

Fazla bekletmeden açtım.

📲

Zehra:Oha kızım haberlerde gördüm sakatlanmışsın

Mile:Yuh ne ara haber yaptılar

Zehra:Yapmışlar işte şuan nasılsın

Telefonu kendimden biraz uzaklaştırıp sargılı omuzumu gösterdim.

Mile:Gördüğün gibi berbat

Zehra:Geçmiş olsun acıyodur şimdi

Mile:Sağol evet biraz

Zehra:Ben sana gitme dedim dinleyen kim bak gittiğin 1hafta yok dakika golunu yemişsin

Mile:Zehra tamam haklısın

Zehra:Off tamam be dinlen sen sonra konuşuruz

Telefonu kapatıp bir kenara bıraktım.

Odaya menejerimiz gelince otele döneceğimizi söylemişti.

Dinlenme ve tedavi sürecim olucaktı.

***

Odada boş boş uzanıp tavanı izliyordum.

Kötüydüm hemde çok kötüydüm.Gözüme masadaki biblo çarptı.Ayağa kalktım yavaşca onu ordan alıp yatağa döndüm.

Onu özlemiştim.Telefonu alıp instagrama girdim.

Ebrar story atmıştı diğerlerine bakmadan girdim hemen.

Bir kızla bir sürü fotoğraf atmıştı.Muhtemelen takım arkadaşıydı ama fazla samimilerdi.

Fotoğrafların hepside evde çekilmiş Ebrar ne ara ev ayarladı diye düşündüm.

Belkide o kızın evidir.

Fotoğraflardan birinde etiketliydi hesabı merak ettiğim için incelemek istedim.

Güzel kızdı voleybolla alakalı bir paylaşımı yoktu voleybolcudan çok modele benziyordu.

İsminide öğrenmiş oldum Yulia.

Üstten gelen WhatsApp bildirimine girdim.

(Milenin Haremi)

Hande:
-Lan Mile sakatlanmış doğru mu bu?

Zeze:
-Evet ya konuştum ben 1 saat önce

Mile:
-Nasılsınız?

Hande:
-Lan bizi boşver sen nasılsın?

Mile:
-Yalan söyleyemiycem kötüyüm

İlkin:
-Milee ne demek sakatsın

Mile:
-İşte baya

Keko:
-Geçmiş olsun

Mile:
-Teşekkürler

Kızlarla biraz daha sohbet edip kapattım telefonu uykum vardı çünki.

Nasıl uyuyacaktım onuda bilmiyordum ama bir şekilde uyumam gerekiyordu.

-
-
-
-
-
-
-
-

•Vote vermeyi unutmayınn yorum atarsanız sevinirim efenim iyi günlerr🤍