Choć uśmiechem zwodzi,
rękoma zabija,
to i tak jest to dla mnie ze snów dziewczyna.
Gdy po wodzie mych myśli chodzi,
ma nadzieję że się oswobodzi.
Chciałaby zabić mą obsesje.
zabić brutalnie, stosując agresję.
Byłem już w wielu miejscach na świecie
lecz nigdy we wnętrzu głowy prawdziwe kobiecej.
I choć dość mam już za nią biegania,
wciąż nie mogę się zmusić do abdykowania.
Jest piękna, prawdziwa dama,
urody pełna gama.
Przeczesuje palcami jej włosy,
a w jej oczach widzę atlasy,
miłości pełne
uczucia tak chwiejne.
Chciałbym tak bardzo,
mieć nadzieję, że nią nie gardzą.
Jednak znam swoją prawdę,
wierzę w Atlandytę
i wiem jak przeżywa,
co myśli jej wygina.
Chciałbym, oh chciałbym, chciałbym móc,
chciałbym tak bardzo przestać to coś czuć.
Ona mnie chcę- kłamię sam sobie,
myśląc o niej dwadzieścia cztery godziny w dobie.
