Kış Güneşi (+18) {Yaz Yağmuru İkinci Kitap}

🎄Yılbaşı Özel Bölümü🎄

Selammmms aşklarım.. Başlıkta belirttiğim gibi bu bir Özel Bölüm.

Normal hikayenin bir kaç ay sonrasını okuyacağız. (Çünküsü bugün yılbaşı diye ufak bir armağan işte) Ama sonra kaldığımız yerden devam tabiki..

Keyifli okumalar 🎅
______________________________________

Özel Bölüm: Yılbaşı Gecesi Kabusu 🎄🎅🎁❄️☃️

~31 Aralık 2017~

Elimdeki sıcak çikolata dolu kupa bardağı Beren'e uzatırken onun hala hüzünlü bakan yeşil gözlerini görerek iç çektim.

"Hala gülümsemiyorsun.."

"Yapamıyorum." dedi çaresizce. Ona verdiğim bardaktan bir yudum alıp sıcak olduğu için yüzünü buruşturdu. "Babama yalan söylediğim için kötü hissediyorum.."

"Baba?" dedi soru sorar gibi Melis. Bizim gibi koltukta değil yerde oturuyordu çünkü önüne koyduğu koliyi kurcalamakla meşguldü. Geçen seneden kalan yılbaşı ağacı süslerini arıyordu sanırım. Aynı zamanda da bizi dinliyordu.. Dalga geçer gibi ama sinirli bir gülümseme sunduktan sonra devam etti. "Ona baba demeye bin şahit ister!"

Ona uyarıcı bir bakış attım çünkü böyle konuşması Beren'i daha çok üzüyordu. Eniştemi ben de pek sevmezdim ama neticede Beren'in babasıydı işte, bir şey diyemiyordum. Tek istediğim Beren'in biraz daha iyi hissetmesiydi.

"Yalan değil.." dedim bu yüzden. "Sadece haberi yoktu.. Hem ne olmuş yani tatile gittiysen, ne var bunda? Kaç aydır eşek gibi ders çalışıp telafi ediyorsun zaten."

"Öyle." diye bana katıldı Melis. Sonra göz ucuyla Beren'e baktı. "Alaz'la bile doğru düzgün konuşmuyorsun değil mi?"

Kafa sallayıp "Hıhı." dedi Beren mırıltıyla. Mırıldaması bile hüzünlüydü ve ona fazlasıyla hak veriyordum çünkü eniştem olacak herif ona eziyet ediyordu resmen. Yazın bir işi olduğu için yurt dışındaydı ve Beren de bir şekilde annesinden, yani teyzemden izin alıp tatilimize eşlik etmişti bu nedenle ama geçtiğimiz günlerde babası bunu öğrendiği için çok kızmıştı ona.

Sürekli psikolojik baskı yapıyor, neredeyse tüm imkanlarını kısıtlıyordu Beren'in. Yalnızca ders çalışmasını söylüyordu. Ders çalışmasını ve bir an önce işe başlamasını..

"Ama en azından şuan buradasın.." diyerek yumuşatmaya çalıştım ortamı. Bu konular çok can sıkıcıydı. "Yılbaşını bizimle geçirebilmen için zar zor izin aldık, onda da bu mevzuları konuşmayalım, biraz gülümse tamam mı?"

Sözümü dinleyip kafa salladı ve belli belirsiz gülümsedi Beren. Onu daha çok neşelendirmek için telefonumu işaret ettim.

"Hem bu gece beylerle görüntülü konuşacağız, unuttun mu?"

Gülüşüme aynı şekilde karşılık verirken "Unutmadım.." dedi. Alaz'ı çok özlemişti, farkındaydım.

Hiç değilse bu gece mutlu olacaktı..

Melis kutunun içinde bulduğu süsü alıp heyecanla ayağa kalkarken "Ben de unutmadım!!" dedi neredeyse çığlık atarak. Sonra köşeye kurduğumuz yapay çam ağacının yanına gitti ve elindeki süsü ağacın dalına büyük bir dikkatle astı. "Atakan'a yılbaşı ağacımı göstermek için sabırsızlanıyorum!"

Onun bu tatlı heyecanına gülümseyip "Ağacı süslemeyi son güne bırakman da müthiş gerçekten.." dedim. "Ama önce sıcak çikolatanı içseydin. Soğuduğunda bi önemi olmayacak.."

Elini "Boşver!" dercesine sallayıp "Ben soğuk seviyorum, dert etme!" dedi ağacını izleyerek. Sonra büyük bir keyifle ağacı süslemeye devam etti.