KAYIP RUHLAR

DÖNGÜ

Medyada Rüzgar var, iyi okumalar canlarım :) Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum lütfen benimle paylaşın:)

İlk okul günüm sorunsuz geçmişti. Çantama kitaplarımı doldurup fermuarını kapatıp hırkamı giyindim.

"Hadi gidelim."

Özge'nin komutuyla çıkışa doğru ilerledik. Bahçeye gelince gözüm Rüzgar'ı aradı, onunla dönecektim herhalde.

"Kimi arıyorsun?"

Batuhan'ın sorusuyla dikkatimi ona verdim. Rüzgar'ı beklediğimi söylemeli miydim acaba? Ben ikilemde kalmış ne cevap vermem gerektiğini düşünürken omzuma bir el değince irkildim.

Arkamı dönüp baktığımda Rüzgar'ın dokunduğunu gördüm. İstemsizce dişlerimi sıkmaya başlayınca paniklemeye başladım. Biliyordum çünkü devamında nelerin olacağını.

Dişlerimi sıkıp yere çömeldim istemeyerek ve gözlerimi yumdum. Kafamın içinde sanki milyonlarca kuşun kanat çırpış sesi vardı. Kuşların hepsi bana doğru yaklaşıyor ve tüyleri uçuşuyordu.

Kuşlar bana yaklaştıkça nefes alışım imkansız hale geliyordu. Ellerim boğazıma gitti refleks olarak. Nefes almam lazımdı ama alamıyordum. Ciğerlerimi sanki kuş tüyleri doldurmuş patlatmak üzereydi.

Düşüncelerimden uzaklaşmak için koşmaya başladım. Kendimden olabildiğince uzağa koştum, yapabileceğim tek şey kaçmaktı çünkü. Kaçıp kendimden uzaklaşmak kuşlarımı özgür bırakmak. Birden nefesim kesilince gözüm kararmaya başladı. Şimdi her yer kan kırmızısıydı, kuşlarım kana bulanmıştı.

                                  -

Genç adam genç kadının yere eğilişini, önce kafasını sonra nefes alamayarak boğazını tutuşunu dikkatle izledi. Genç kadın zangır zangır titriyor kendinden geçiyordu.

Genç adam kendini suçladı. Farkındaydı onun yüzünden bu hale geldiğinin. "Keşke" dedi içinden "keşke onu kendimden koruyabilseydim". İçinden yemin etti, artık ona kimsenin dokunmasına izin vermeyecekti.

Genç kadının arkadaşları yardım etmeye çalışsa da fayda etmiyordu. Birden koşmaya başladı genç kadın. Okulun dışına çıkıp gözden kaybolunca, genç adam iyice panik yaptı. Başına bir şey gelmesine izin veremem diye düşünüp peşinden tüm gücüyle koştu. Birkaç saniye sonra genç kadına yetişmişti ki genç kadın artık yorgun düşerek bayıldı. Genç adam yerde yatan narin bedeni dikkatle kucağına alıp okula doğru yürüdü. Arabaya bindirip evlerine götürmek istiyordu çünkü. Güvende olsun yanında olsun istiyordu.

                                 -

Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Üzerimdeki yorganı kaldırmak için elimi uzattığımda canım acımıştı. Doğrulmaya çalışınca da aynı acıyı hissettim. Yine kriz geçirip kendimden geçmiştim anlaşılan. Odamın kapısı açılınca Aslı abla girdi içeriye elindeki yemek dolu tepsiyle.

" Uyanmışsın sonunda, yemek getirdim sana"

Tepsiyi yanıbaşımdaki komidine koydu ve yatağın kenarına oturdu.

"Daha iyi misin?"

Olumlu anlamda başımı salladım. Çok mahçup hissediyordum kendimi. Daha ilk günden başlarına bela olmuştum.

"Aslı abla özür dilerim istemeden oldu."

"Böyle bir konuda özür dilenir mi Gözde? Rahat ol lütfen. Zor şeyler yaşıyorsun çok normal zorlanman."