Mary Alegria ve Çapulcular

24/Emin olana kadar bekle

'Kuzensiniz diye tahmin etmiştim.' Dedi Mary .Sonra bir anda yeni hatırlamış gibi ekledi 'Bir kardeşin var ve bunu yeni öğreniyorum!'

'Çok da büyütülecek bir şey değil.' Dedi Sirius omuz silkerek.Sonra bakışları Mary'nin omzunun arkasında durdu.Yarım ağız gülümsedi ve gözünün üstüne gelen saçlarını kafasını sallayarak arkaya ittirdi.

Mary onun neye baktığını görmek için arkasına döndüğünde birkaç kızın kıkırdayarak konuştuğunu gördü.İçlerinden Hufflepuf cüppesi giyen kız ilgisizmiş gibi dursa da Sirius'un dikkatini çekmek istediği çok barizdi.Tekrar Sirius'a döndüğünde yüzündeki sırıtışın artmış olduğunu gördü.Arkasına yaslanmıştı ve gözlerini kısarak sarışın kıza bakıyordu.

-Lucy

+Hı?Efendim? dedi Sirius gözlerini kızdan ayırıp Mary'e bakarak.

-Kızın adı,dedi Mary hafifçe sırıtarak.Sirius omuz silkti.

+Bana ne ? dese de hemen sonrasında ekledi 'Hufflepuf cüppeli olan mı?'

-Evet

+Bana öyle bakma, dedi Sirius aniden.

-Nasıl anlamadım, dedi Mary ve ciddiymiş gibi bir ifade takındı.

+Sanki gizlediğim bir şeyi keşfetmişsin gibi bakma.Bir değişik sırıtıyorsun öyle olunca.Aynısını senden parşömeni istediğimde de yapmıştın.

-He yani bir şey gizliyorsun, dedi Mary gülümsemesine engel olamadan.

+Öyle bir şey demedim, dedi Sirius.Az önce kırdığı potu kurtarmaya çalışarak.Ama pek beceremeyeceğini anlamıştı.O yüzden Mary ağzını açar açmaz bir işim vardı gibi bir şeyler geveleyip kendini bahçeye attı.

Herhangi bir ağacın dibine oturup kardeşini düşünmeye başladı. Regulus Black. Ailesinde kendisine yakın hissettiği bir tek o vardı. Hatta Hogwarts'a başlayana kadar çok yakındılar. Sonra farklı binalara seçildiler. Sirius bunu sorun yapmayacağına kendi kendine söz vermişti. Ne olursa olsun onlar kardeşti. Regulus'un da dert etmeyeceğini düşünüyordu. Ama o değişmeye başladı. Belki etrafındakiler yanlış yönlendirmişti belki de annesi rahatsız olmuştu. Evet , bu da olabilirdi sonuçta annesinin gözdesi hiçbir zaman Sirius olamamıştı. Bunlar önemli değildi öyle ya da böyle Regulus ile eskisi kadar yakın olamayacağını biliyordu. Defalarca reddetmiş olsa da eskisi gibi olmak istediğini de biliyordu.

Bu düşünceleri düşünmek bile canını sıkmıştı. Başka bir şey düşünmeye çalıştı. Herhangi bir şey. Gelen geçeni izlemeye başladı. Sonra o kızı tekrar gördü...Lucy. Evet adını da öğrenmişti.Güzel bir kızdı Lucy.Sarı saçları neredeyse her zaman salık ve cübbesiyle harika bir uyum içerisinde olurdu.

Kızı uzaktan izlemeye dalmıştı ki birisinin omzuna vurup yanına oturduğunu yeni fark etti. 'Yavaş ol Çatalak.' Dedi acıyan omzunu tutarken.Ama sonra yana döndüğünde onun James olmadığını fark etti. 'Regulus?'

'Aynı okulda olduğun kardeşin yanına gelince bu kadar şaşırmamalısın Sirius.'

'Ne istiyorsun?' dedi Sirius dümdüz bir ses tonuyla.

'Sadece bir şey söylemem lazım.Bir arkadaşın ile ilgili.' Dedi Regulus içten konuşmaya özen göstererek.Bu iş ilginçleşmeye başlamıştı.Sirius kardeşine doğru döndü . 'Aslında Mary'ye söyleyecektim ama sen onu çok özel durumun için çağırınca ben de belki sana söylemem daha iyi olur diye düşündüm.' Evet olay kesinlikle çok daha ilginçleşmeye başlamıştı. 'Neymiş o?' dedi Sirius umursamazca söylemek istemişti ama merakını kapatamamıştı. 'Senin yakın arkadaşın ile ilgili sonuçta.Bir uyarı.Hem benim dediğim gibi olursa herkes için çok daha iyi olur--' 'Ne diyeceksen geveleme de söyle!' dedi Sirius.Sesinde hafifçe kaygı vardı.