Çok sevdiğim arkadaşlarımdan ayrılıp , o saçma liseye gitmek bana ağır bir duygu yüklemişti sanki. Tüm gün odamdan çikmayip müzik dinledim ve sonra tabletimi bir hamleyle yerden alip (elime geçeni yere firlatmak huyumdur) tekrar yastiğima kavuştum. İnternette Demir kolejini araştirirken alanlara bakindim. kafam epeyce karismisti anlamini bile bilmedigim sanatsal bir cok terim vardi. Yine moralim bozuldu... tableti yere firlatip kizil kivircik saclarimi yüzumden çekip gozlerimi kapattim . Dusundum bol bol dusundum ... annem ve babamin yanimda olmamasi üvey olduğunu yeni öğrendiğim ablamin evine yerlesmem ve istemekten pisman oldugum demir koleji .... bu pazartesi okulda ilk gunum ve benim ne kitaplarim kutulardan cikti nede okul icin giyecegim üniformalarim var . Okuldaki kizlar eminim cok havali ve zenginlerdir . Erkeklerinse yanina yaklasilmaz burnu havalardadir ... umarim kafa dengim bir tane olsun arkadaşim olur . Kolejin sayfasindan baktiğima göre çok büyük ve güzel bir yer . Yani ilkokul ve ortaokulumdaki gibi sonunda alisik olduğum sisteme dönüyorum ama bisey eksik ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZ
Romancehayatin basinda.... kimsesiz bir genc.... hayatin zorluklari üzerinde bir çıg gibi. tek destekcisi var. ve başinda onlarca imkansizlik. bu serüvende aciya gülmek var. sabirla ayağa kalkmak! Her zorlukta imkansizina sarilmak. sessiz çığlıklar... giz...
