I NEED U 【yoonkook】

EP.01

යුන්ගි
වයස 17යි
උපන් ගම දේගු

ජන්ග්කුක්
වයස 15යි
උපන් ගම සෝල්
ජින්ගෙ මල්ලි

නම්ජුන්
වයස 17
උපන් ගම දේගු

සොක්ජින්
වයස 16
උපන් ගම සෝල්
ජන්ග්කුක් ගේ හ්‍යුං

•එදා ගෙදර අය එක්ක උන ප්‍රශ්නේ නිසා මම බැරිම තැන තීරනය කරා සෝල් වලට යන්න. දෙසැම්බර් මාසෙ උනත් මේ මාසෙ නිතරම වගේ වැස්ස තිබුනා. ගෙදර අය නිදාගන්නකන් හිටපු මම ෆෝන් එකයි සල්ලි ටිකකුයි ඇදුම් ටිකකුයි අරගෙන ජනේලෙන් එලියට බැහැලා අඩිය ඉක්මන් කරලා ස්ටේශන් එක පැත්තට ගියේ දේගු වල ඉදලා සෝල් වලට තියන අන්තිම කෝච්චියවත් අල්ලගන්න...

මම අතේ ගුලි කරගෙන ආපු සල්ලි වලින් ටිකක් එකකුත් අරගෙන වැඩිය සෙනග නොහිටපු සෝල් කෝච්චියට නැගලා සීට් එකකින් වාඩි වෙලා වීදුරුවෙන් එලිය බලාගෙන ඉද්දි මම දැක්කා වැහි බිංදු වීදුරුවට වැටෙනවා

මම ඒ දිහා බලාගෙන ඉදලා ෆෝන් එක අතට ගත්තේ නම්ජුන්ට කෝල් කරන්න
අංක ටිකක් ගහලා නම්ජුන්ට කෝල් කරපු මම ජනේලෙන් එලිය බලාගෙන ෆෝන් එකත් කනේ ගහගෙන හිටියේ නම්ජුන් ෆෝන් එක උස්සනකන්

NMJ: යබුසෙයෝ යුන්ගි?

YG: නම්ජුන් ගෙදරද ඉන්නේ?

NMJ: නැ බං මම නයිට් වැඩ නේ...උබට මොකක්ද වෙන්න ඕනි?

YG: නැ බං මම සෝල් එනගමන් ඉන්නේ..මම ඉන්න තැනක් හොයාගන්නකන් උබේ තැන අද රෑ ඉන්නද?

NMJ: ඒක නම් ප්‍රශ්නයක් නෑ උබ අපාට්මන්ට් එක තියන තැන දන්නවනේ? යතුරත් තියෙන්නේ ඉස්සර තියන තැනමයි

YG: කම්සම්නිදා නම්ජුන්

NMJ: ඇයි දැන් උබ සෝල් ආවේ? ආයි ගෙදර ප්‍රශ්නද?

YG: උබ දැන් වැඩ කරහන්කො...මම උබ උදේට ආවම විස්තරේ කියන්නම්

යුන්ගි එහෙමම ෆෝන් එක කට් කරේ නම්ජුන් මොනවත් කියන්න කලින්

කෝච්චිය ගමන් පටන් අරගෙන විනාඩි 5ක් ගෙවුනා
එලියේ හොදටම වහිනවා මම ඒ දිහා බලාගෙන හිටියේ ආසාවෙන්

හැම රෑකම,මම නිදාගන්න කලින්
හැම උදෑසනකම, මම ඇහැරෙන මොහොතෙදි...
මම දැනගෙන හිටියා, මම වැස්ස ලැබෙන්න කියලා ප්‍රාර්තනා කරනවා කියලා

මම දැනගත්තා, ඉර පායන දවස් වලට, මම ඉන්නේ
පොඩි ළමයිගේ ලෝකෙක, නොඉවසිලිවත්කමත් එක්ක කියලා.

මම ලොකු කල්පනාවකට වැටිලා ඉන්නවත් එක්කම මාව ගැස්සිලා ඇහැරුනා
මම දැක්කා කෝච්චිය ඇතුලෙ හිටපු මිනිස්සු කලබලෙන් තම තමන්ගෙ බඩුත් අරගෙන බහිනවා
මගේ බෑග් එක අතට ගත්ත මම..
මිනිස්සු මාව තල්ලු කරගෙන යනකොට එහෙට මෙහෙට වෙවී සෝල් ස්ටේශන් එකෙන් බැහැගත්තා.