The Temptress' Karma | Completed

Chapter 6

Wala sa sariling napasipol ako habang nasa byahe, sa aking tabi ay si Keogh na walang imik. Pagka-pasok palang niya kanina sa sasakyan ay nagpasak na agad ito ng earphones sa kaniyang tenga, saka naglabas ng isang sketch pad.

I think may mga bagay talagang hindi nagbabago. Watching him from this distance, I can picture Jahdiel, whom I've known very well. Kulang na lang ang salamin sa kaniyang mata.

Nagbaba ako ng tingin sa kaniyang pad, may naalala.

I run my fingers through my hair bago sinasadyang umubo upang makuha ang atensyon nito. Palihim ko utong nilingon at muling umubo, mas malakas ngayon.

Were his earphones in full blast?

I cleared my throat once again, and again, and again, na halos ilapit ko na siya kaniyang tenga ang bibig ko, masama na ang mukha.

Seriously.

"Hey..." tawag ko na sa kaniya at hinila ang manggas ng kaniyang suot na polo.

It worked. Tumigil sa paggalaw ang kaniyang mga kamay na may hawak na lapis. Bago nag-angat ng tingin sa unahan, nilingon ako.

I was nearly frowning when I saw how nonchalant he was right now, but I stopped myself.

"I just want to ask something." I started, kinuha ang telepono ko at ipinakita sa kaniya. "bakit hindi mo ako tinawagan? I saved my digits on your phone from last time. Remember, iyong sa beach? I saved it on your contacts. I really felt bad kaya sana ay tinawagan mo ako para napalitan ko iyong—"

"I already said there's no need for that so forget about it." putol niya sa sasabihin ko at muling bumalik sa kaniyang ginagawa.

"But... kasalanan ko iyon, I should at least make it up to you—"

"Stop talking to me, and we're even; I would appreciate that more."

I pursed my lips and nodded obediently. Pagilid ko itong nilingon at naghaba ang labi.

"Ah!" I suddenly gasped, and I felt him jolted. May kinuha ako sa aking bag at inilabas ang isang paper bag roon, bago ibinigay sa kaniya. "that's yours."

Kunot ang noong bumuntong hininga ito. "I said there's no need—"

"That's from last night." I cut him off and saw him halt. Recognition danced in his eyes as he took it without saying anything.

"Thank you." saad ko ulit. "for that at dahil... hindi mo sinabi kay Mom at Dad or even kay Kuya Navie. I appreciate it."

"I didn't do it for you; I was just taught not to get into a family squabble once they knew it." aniya't nilingon ako, walang ngiti, tila may ipinapahiwatig.

Ngumiti ako. "Wow, pinaka mahabang mo iyan for today's video."

He has this disbelief reaction in his face before shaking his head.

"Ano nga palang kinuha mong strand?" tanong ko.

"ICT."

"Oh, nasa STEM ako." tawa ko at nilingon siya, nakitang hindi man lang ito nag-react.

Nakagat ko ang ibabang labi ko at pinigilan ang pagtawa.

"Kailangan mo ba ng sasama sayo sa may registrar's office? I'm pretty sure hindi ka pa—"

"No, thank you, I can handle myself."

"Hindi! I'll do the favor, since ayaw mong palitan ko iyon sketch mo last time then let me do this."

"I said—"

"After nito, hindi na talaga kita kukulitin." totoong ani ko at nakita ang pagkunot ng noo niya. I think isa iyon sa hobby niya maliban sa pagguhit.