BİR ÇİFT KARANLIK (DÜZENLENMEKTE)

7.Bölüm

Sonuçları ne olursa olsun katlanacaktım.

Kaderimde ne vardı bilmiyordum o zamanlar ama meğer çok büyük konuşuyormuşum da haberim yokmuş.

Bu kadar acı çekeceğimi, mahvolacağımı, ansızın onu da kaybedeceğimi, onun da beni terk edip gideceğini bilseydim yine yakar mıydım kendimi; bu ateşe bile bile atlar mıydım?

Emin değildim.

Ama resmin tamamına bakarsam onu sevmek her şeye rağmen güzeldi. Her şeye rağmen değerdi. Birlikte olduğumuz sürede bana yaşattıkları, hissettirdikleri özeldi.

Onu sevmek dünyalara bedeldi.

֍

Sonuçları ne olursa olsun katlanacaktım. Kararımı vermiştim bir kere. Geri dönüş yoktu artık bana.

Gözlerinde bana ait bir şeyler var mıydı ya da bana karşı merakı mı vardı? Bunu bilmiyordum. Ama bildiğim tek bir şey vardı: O da duygulardan asla kaçılmazdı.

Ben de kaçmayacaktım.

Bankta yanımda oturan Ahu'ya dönüp daha fazla sabredemediğimi, dayanamadığımı, onu ilk gördüğüm andan beri sevdiğimi ve denemek istediğimi söylemiştim.

"Ahu... Birazdan söyleyeceklerim belki seni şaşırtabilir, belki de çoktan fark etmişsindir, saklayamamışımdır. Bilemiyorum. Bunların hepsi olası. Ama olmuyor. Ben artık bu bilinmezlikle başa çıkamıyorum. Daha fazla ne dayanacak gücüm kaldı ne de sessiz durabilecek kadar sabrım. Seni ilk gördüğümde içimde, kalbimde bir takım değişiklikler oldu. Anlam veremedim. İlk başta sadece bir takıntı olduğunu düşündüm. Belki de senden daha güzel bir kadın görmediğim içindi. Bilmiyorum. Ama daha sonra düşündüğümde bir takıntı olmaktan çok uzaktın, Ahu. Sen benim ruhuma işlemiştin. Kalbimin derinliklerine gizlenmiştin. Sen benim her şeyim olmuştun. Birden bire hayatımın merkezine yerleşmiştin ve ben buna engel olamamıştım. Elimde olan hiçbir şey yoktu. Bana sadece ayak uydurmak kalmıştı. Sabah kalktığımdaki ilk, gece yattığımdaki son düşüncem haline gelmiştin. Bana yalnızlığımı unutturmuştun. Beni bambaşka bir adam yapmıştın sen, Ahu. Ve biliyor musun? Ben bu adamı çok sevdim. Evet, biliyorum tanışalı henüz birkaç ay oldu ama ben söylediklerimin arkasındayım. Ve de ciddiyim. Seni seviyorum, Ahu. Hiç kimseyi sevmediğim gibi seviyorum. Ben duygularımdan eminim. Biliyorum, çok aceleci davranıyorum. Belki de bana olan tüm düşüncelerini kökten değiştiriyorum ama olsun. En azından denemek istiyorum ben. Tabii sende istersen eğer."

Rahatlamıştım. İçimdekileri dökmek beni çok rahatlatmıştı. Üzerimden bir yük kalkmıştı sanki.

Tam tahmin ettiğim gibi önce şaşırmıştı, sonra ne diyeceğini bilemedi, en son da düşüncelerinin içinde, sessizlikte kayboldu. Sözlerim onu etkilemişti. Bunu görüyordum. Ama işte hangi anlam da olduğunu kestiremiyordum.

Kendine gelebildiğinde ona biraz zaman tanımamı istemişti.

"Ayberk, söylediklerinden etkilenmedim diyemem. Ama lütfen bana biraz zaman ver. Bu böyle... anlık verebileceğim bir karar değil. Evet, sana değer veriyorum fakat ne tür bir anlamda olduğuna karar veremem henüz. Yani senin hissettiğin gibi bir karşılık verebilir miyim? Bilmiyorum. O yüzden biraz zaman tanı bana."

Yumuşak bir tebessümle "Bütün zamanlar senin olsun, o zaman. Ben beklerim seni." diyerek cevap vermiştim. Ses tonum reddedilmiş diğer erkeklerin aksine oldukça yumuşaktı.

Zaten bu insanların neden istediği şey olmayınca asabileştiğini bir türlü anlamazdım ya, neyse.

Bütün zamanlar onun olabilirdi, benim için hiç sorun değildi.