denize bakarken
düşünürdüm hep
huzuru arardım
bulurdum da bir şeyler
bilmiyorum,
ne bulurdum
ama huzuru
aramakta huzurluydu
güzel bir duyguydu bu
huzuru aramak.
umutla bakmana
hayata tutunmana
belki biraz da yalnızlığına
çare bulmak
'hey! dünya!
baksanıza, huzur burada!'
'dur,
yaklaşma oraya!'
'hadi, gelin
su çok güzel!'
'boğulacaksın
aradığında!
dur, gitme daha fazla!'
güzel bir duyguydu bu
huzuru aramak!
(Huzuru arayacak kadar yanıyordu canı. Islanmıştı, hayata tutunamayacak kadar kayıyordu elleri. Bırakmak istemiyordu. Umutla bakmak, yalnızlığına çare bulmak istiyordu. Ama işte, kayıyordu elleri.)
(Ne yapsın? Bıraktı o da. Huzuru aramayı da. Acı çeke çeke öldü, gitti. Arkasından bağıranlar kaldı geride. Bağırana kadar huzuru sunsalardı belki, bırakmazdı ellerini.)
(Bıraktı, gitti.)
(Aradığı huzurda, boğularak gitti.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sararmış bir kağıt parçasında
Poetryacı, yüreğimde yetişen bir çiçek. yaşlarım, can suyu. ellerimle diktim onu. mutlulukla aldım saksısını. bilmiyordum, ne yaptığımı. filizlendi. karanlık çökerken izledim. daha da hızlandı büyümesi. karanlıktan aldı boyunu. karanlı...
