omzumdaki yükler artıyor
taşıyamıyorum
günahlar var
ben işlemedim
işlenip üstüme atılıyor
dayanamıyorum
omzumdakileri de geçtim
zihnimi ne yapacağım
başım dik yürüyemiyorum
dolu
düşünceler, endişeler, korkular, sevgiler
evet, sevgiler
bilemezdim yarın gideceklerini
ne yapayım
yanlışı doğru gördüm
sevdim birilerini
gittiler
gitsinler
bir onlar eksikti çünkü
hiç derdim yokmuş gibi
hiç savaşmıyormuş
hiç uğraşmıyormuş gibi
beni neden yoruyorsunuz
görmüyor musunuz
olmayan şeyler var
yolunda gitmeyen
neden bir taşta siz koyuyorsunuz önüme
bırakın biraz beni
bıraktığınız yeri unutmayın ama
ben kayboluyorum
siz unutmayın bari
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sararmış bir kağıt parçasında
Poesíaacı, yüreğimde yetişen bir çiçek. yaşlarım, can suyu. ellerimle diktim onu. mutlulukla aldım saksısını. bilmiyordum, ne yaptığımı. filizlendi. karanlık çökerken izledim. daha da hızlandı büyümesi. karanlıktan aldı boyunu. karanlı...
