Blood Pool

Bebop

Pencereden dışarı bakıyorlardı.Herkes camda belirmişti.Korku ve şaşkınlık dolu bakışların önünde donup kalmıştım.Ne yapmıştım ben?Katil mi olmuştum?Peki şuan Tanrı'dan ne farkım kalmıştı?Onun gibi sorgulamadan öldürüyordum.Karşıdakini düşünmeden oyuncak gibi bitiriyordum onu.Tekrar yapamam.Tekrar ona benzeyemem.Kafamı kaldırıp camdan bakan insanlara baktım.Hepsine gülümsedim.Gökyüzüne baktım.Güneşi olmayan bir sabahtı.Artık biri beni öldürmeden koşmalıydım.Lanet olsun.Koşmanın acayip zor olduğu bir yokuştu.Kendimi hazırlayıp koşmaya başladım.Nedense eskisinden daha hızlıydım.Daha dayanıklı.Birkaç tane adam arkamdan koşturuyordu.Lanet yaşlılar.Alt tarafı bir kadın.Öldü işte.İntikamını alman bir işe yaramaz.Ah çaresizdim.Nereye gitsem koşmak zorunda kalacaktım.Çok sessiz bir kasabaydı ki beni kovalayanların yorulduğunu hissedebilmiştim.Artık takip edilmiyordum.Sonunda koşmayı bırakmıştım.Kasabanın dar bir sokağına girdim.Görülmemek benim için iyi olabilirdi.Fakat önümdeki manzarayı bana açıklayacak biri gerekiyordu.