Blood Pool

Bus

Havanın yumuşadığını hissediyordum.Sonunda o can sıkıcı kar ı görmeyecektim.Fakat göz kapaklarım iki gün uykusuzluğa dayanamamış gibi gözüküyordu.Otobüsün sinir bozucu sesine rağmen uyumayı başarmıştım.

   Göz kapaklarımın ve bedenimin hala uyumamı istediğinden emindim. Bense uyumak istemediğimden.. Hala ailemin kardeşimin ölümünden sonra bizi dışarı çıkarmadığını düşünüyordum. Ki otobüsün sallanması alnımın kanamasıyla aynı anda oldu. Sanırım boktan düşüncelerimin biraz daha beklemesi gerekiyordu. En azından alnımdaki kanı silene kadar.