Cuma gününü dört gözle bekliyordum. Çünkü artık bu lanet yerden kaçabilecektim. Parçalanmış bir aile, ölü bir kardeş ve yalnızlık...Gittiğim yer adeta bir Cennet olacaktı benim için. Ne annem, ne babam,hiçbiri için önemli değildim. Sonunda birazda olsa huzuru bulacağım için heyecanlıydım.
Karda sıkışmış otobüs adeta beni bekliyordu. Bu parçalanmış botlarla, koşmaktan başka çare yoktu. Arada sırada ayağım karda sıkışsa da sonunda eski otobüse gelebildim. Ben otobüste oturacak bir yer ararken bir yandan da şoför otobüsü kardan çıkarmaya çalışıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood Pool
FantasyTenimi ıslatan kan damlaları...Cennet diye geldiğim yer , Cehennem mi çıktı?