ASİSTAN

5. BÖLÜM "AİLE"

Aile olmak için mutlaka kan bağına ihtiyacınız var mıydı? Ailem gibi hissedemez miydim hiç bir yerde? Ya da kimse bana ailem gibi hissettiremez miydi? Bana göre aile olmak için kan bağına ihtiyacın yoktu. Aile olmak için sonsuz sevgiye ihtiyacın vardı.

Dışarıya çıktığımda bedenime vuran soğuk hava üşümeme sebep olmuştu. Bora Bey' in arabası merdivenlerin altında hazır bir şekilde bekliyordu.

Gazeteciler bir süreliğine etrafı terk etmişti.

Kaan' la arasında ki gerginliği anlayamıyordum. Kaan' ı ilk gördüğümde ona, Bora Bey sevgilim olduğunu söylemişti. Şimdiyse yalanımı anlamıştı. Zaten hep böyle olmaz mıydı? Hep zorunluluklar yüzünden yalan söylemez miydik? Merdivenlerden indim ve arabaya bindim. Isıtıcı açık olduğu için buz kesen bedenim gevşemişti, sessiz bir şekilde araba çalıştı ve nereye gittiğimizi bilmesemde sustum.

" Ne konuşuyordunuz?" Bora Bey' in sesi buz kütlelerinden bile soğuktu. Bu tavırlarını anlayamıyordum. Duyanda beni seviyor sanar!

"Havadan sudan konuşuyorduk." Yoldan gözlerini çekip bana baktığında içimi görüyormuş gibi hissettim, hislerim, düşüncelerim bildiklerim ve hatta bilmediğim şeyleri bile anlıyormuş gibiydi. Kalbimde bir ağrı hissettim. Daha fazla bakmaya dayanamadım ve başımı cama çevirdim. En yakın sürede bir kalp doktoruna gözüksem iyi olacaktı.

"Yalan sevmem, her şeyi yap ama bana yalan söyleme." Bende yalan söylemekten hoşlanmıyordum fakat bazen öyle anlar oluyordu ki doğruyu söylersem kıyamet başlardı.

"Sizi niye bu kadar alakadar ediyor Bora Bey? "

Bir süre sessizlik oldu.

"Çünkü benim çalışanımsın ve şirket etkinliğindeyiz." Hasbinallah.

"Gerçekten mi? Ben bilmiyordum çünkü, hatırlattığınız iyi oldu."

Araba ormanlık yoldaydı. Gün içerisinde olduğumuz için trafikten kaçınmak için bu yola girmiştik sanırım. Öğlen saatinde olmamıza rağmen kış mevsiminde olmamızdan kaynaklı etraf karanlıktı.

Araba yavaşladığında ne olduğunu anlamak için Bora Bey' e döndüm. O da bakışlarını bana çevirdiğinde sinirli gözüküyordu.

"Derdin ne Yağmur?"

"Benim bir derdim yok, sizin var sanırım. Bu siniriniz niye anlamıyorum." Sinirlendiğimden dolayı sesim biraz yükselmişti. Ama hiç bir şey yapmadığım halde bana derdimin ne olduğunu soruyordu. Haklısın Yağmur yolundan geri dönme!

"İş esnasında eski sevgilini istemiyorum."

"Sorun bu mu gerçekten? Geçen gün iş çıkışı da yanımda istemiyordunuz ama."

"Seni rahatsız ediyordu."

"Ben çözebilirdim." İlla gelmesine gerek yoktu ama gelmesi iyi olmuştu, Kaan' ı gördüğümde şok geçirdiğimden dolayı büyük ihtimalle adam akıllı konuşamazdım.

"Çözemedin ama." Konuşmama izin verseniz çözeceğim demek istedim fakat bunu söylersem tartışma çıkabilirdi. Gerçi hangi gerekçeyle tartışma çıkaracaktı ki?

"Peki bir daha iş başındayken görüşmem, iş dışı sizi ilgilendirmez zaten."

Bir süre bana baktı. Sonrasında önüne dönüp arabayı çalıştırdı. O sırada telefonum çalmaya başlamıştı. Elif arıyordu.

"Yağmur ne zaman geleceksiniz? Sıkıntıdan patladım." İşinin başında olması gerekirken beni aradığı için kısık sesle konuşuyordu.