8. BÖLÜM "VAZGEÇİŞ "

260 14 24
                                    

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Keyifli okumalar.

Bazı kararları alması uzun zaman alırdı. Düşünürsünüz, emin olamazdınız, hazmedemezdiniz. Aldığım kararın ne kadar mantıklı olduğunu bilsem bile hazmedemiyordum. Hissettiğim duyguları görmezden gelemezdim. Bu yüzden benim için en iyisinin Bora Bey' den uzaklaşmak olduğuna karar vermiştim.

Uzaklaşırsam unuturum, unutursam ondan hoşlandığımı hissetmem. O benim patronumdu, hem Bora Bey' den hem de çevremden alacağım tepkilere hazır olmadığım için bunu kendi içimde çözecektim. Ondan hoşlandığımı kendime anlatmam bile benim için zordu. Şirketten içeriye girdiğimde göğüsümde hissettiğim ağırlık her şeyi zorlaştırıyordu. Tüm gece bunu düşünmüştüm fakat şimdi her şey o kadar zor geliyordu ki adım dahi atamıyordum.

Elimde ki istifa mektubumla birlikte asansöre bindim. Hem belki şirketten ayrılırsam kendi dükkanımı yine kiralardım. Sevdiğim işin başına geçerdim, bunları düşününce belki mutlu olmam gerekiyordu ama ben kendimi mutlu hissetmiyordum. Bu kadar kısa süre nasıl bu denli yoğun duygular beslemiştim ve bunların düne kadar bir sorun teşkil ettiğini anlamamıştım bilemiyordum. Asansörden inince Bora Bey'in odasına uğramak yerine Elif'in yanına gidecektim. Kararımı ona bildirmek istiyordum ve belki biraz da yanımda olmasını. Derin nefesler alarak Elif' in odasına girdiğimde önündeki dağ kadar olan dosyalarla ilgilendiğini gördüm. Kahverengi saçlarını dağınık bir topuz yapmış, elindeki kalemi sallayarak yazı yazıyordu. Masadaki kahvesinden bir yudum almak için başını kaldırdığında göz göze geldik.

"Yağmur hoşgeldin. Niye ses etmiyorsun korkacaktım." Ses etmeden masanın karşısındaki tekli koltuğa oturdum. 

"Sen iyi misin? Moralin bozuk gözüküyor." Elimdeki mektupla oynamaya başladığımda artık cevap vermem gerektiğini anladım.

"İyiyim, daha da iyi olmak için de bugün bir şey yapacağım."

Meraklı bir ifadeyle bakmaya başlayınca artık söylemem gerekiyordu. Herkese haber verip bir an önce bu şirketten ayrılmak istiyordum. Babam buradan aşkla bahsederken sanırım bende aşık olmuştum ama şirkete değil.

"Ben istifa ediyorum."

"Ne." Elif tam kahvesini yudumlarken söylediğim için neredeyse boğazında kalıyordu.

"Ne dedin sen? Ne istifası Yağmur durup dururken." 

"Durup dururken değil. Kendimce sebeplerim var diyelim."

Elif bana inanmaz bakışlar atarken acaba Bora Bey nasıl bir tepki verecek ya da tepki verecek mi merak etmiştim.

"Bora Bey bir şey mi yaptı yoksa? Tabi bizi süründürüyorlar ama Nur öyle mi, aynı arkadaş ortamına girip çıkıyorlar. Kuzenim diye söylemiyorum ama baya ballı. Bide bizim eve getiriyor Tuna Bey'i. Benim bey dediğim adama sevgilim diyor." Gülmemi tutamazken Elif' in yanına gelerek biraz olsun rahatladığımı hissettim.

ASİSTANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin