MÜBRE

Bölüm 1

Merhabalar herkese ,ani bir kararla çok önceden defterime yazdığım kitabı yayınlama kararı aldım. Eğer bu kitap beğenilirse diğer yazdığım kitapları da paylaşmayı düşünüyorum .Kitap bitmedi. HEPİNİZE İYİ OKUMALAR...

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Her şey tamamdı artık .Seferden dönüyordu kocam 5 ay olmuştu sefere gideli, 5 aydır hasret kalmıştım kokusuna, bakışına. Peki ya o da hasret kalmış mıdır, kokuma. Pardon önce farklı bir soru sormam gerek, acaba kokumu biliyor mudur. Hiç kokumu solumuş muydu o gece . Bu kadar mı nefret ediyordu benden .

Peki ya çocuğunu onu da mı hiç merak etmemişti. Bilmiyor muydu bir oğlu olacağını .Annesine sormamış mıydı cinsiyeti ne diye ya da. Ne biliyim ya benimki de bir umut işte , belki de bir bahane .

Derin bir soluk verip bahçeyi izlerken , karnımı okşamaya devam ettim ."Annecim sende merak ediyorsun de mi babanı anlattığım kadar yakışıklı mı diye . Sabret oğlum kavuşacağız birazdan ." cümlemi bitirmemle aşağıdan bağırış sesleri gelmeye başlamıştı . Geldiklerini anlayıp hızlı ama temkinli adımlarla gelecekleri kapıya doğru gitmeye başladım. herkes bahçede sıraya girmişti. Biz ailesi olarak sarayın sol tarafında ,diğer krallıklardan ailelerini temsili gelen prens ve prensesler ise sağ tarafa sıraya geçmişlerdi. 

Gelmişti 5 ayın sonunda . Kral Erkin indi önce hemen karısına sarıldı ,sonra kızı elini öpüp sarıldı, benim karşıma gelince de elini tutup öpüp başıma koydum ve samimice gülümsedi.

 Ardından hemen Barkan indi bütün karizması ve heybetiyle . Kafasını çevirdi ve sıraya baktı hareleri beni bulunca ilk önce karnıma indi bakışları ,ardından benim sarmaşıklarıma dolandı hareleri . Ne çok özlemiştim onu . 

Annesi kraliçe Tünkürün elini öptü ve sarıldı ,sonra kız kardeşine sarıldı. Sıra bana gelmişti, sarılacak mıydı acaba ya da görmezden gelip geçerdi . Geldi karşıma dikildi ve kollarını belime sardı .İlk birkaç saniye sarılmadım, sarılamadım da denilebilir aslında .Zihnimde bir anda o gece ve bana dedikleri canlandı.

"Bu yatakta ilk ve son kez birlikte olduk. Sakın benden sana kocalık yapmamı bekleme burada, bu gece yaşananlar benim için bir hiç daha fazlası olamaz." yavaştan gözlerim yanmaya başlamıştı .Hemen kendime gelip parmak ucuma çıkıp kollarımı boynuna doladım.  Evet çok özlemiştim onu ama tabi ki de o gün yaşananlar, beni ve bebeğimizi yok sayması kabul edilebilir bir şey değildi .Belki soruyorsunuz çok aşığım diyorsun nasıl böyle davranıyorsun diye .

Benim adım Elçim, Karun krallığının tek varisi .Ne olursa olsun gururum her zaman aşkımdan, duygularımdan bir adım öndedir. Yani biri bana bir darbe mi vurdu  kocam da olsa ,bebeğimin babası da olsa hatta sevdiğim adam da olsa affetmem, affedemem. Ona bin mislini yaşatmadan affetmem.

Küçüklüğümden beri tek çocuk olmanın yüküyle büyüdüm.  Evet, sevgi ve ilgiyle büyüdüm ama illaki krallığın yükü ve sorumlulukları vardı sırtımda. Evlilik konusuna gelince de bir çok talibim olmuştu lakin benim kalbim kendimi bildim bileli Barkan için atıyordu. Ve onlardan böyle bir haber gelince şaşırmıştım bana bakmaz diye değil sadece...

Barkanların bir grubu vardı yani grup dediğim üçlü arkadaş grupları . Ve o gruptaki tek kız yani İyneme aşık sanırdım . Çünkü  bir davet olduğunda Ediz değil de hep Barkan kaldırırdı dansa . Mantıklı düşününce bu sonuca varıyordum. Tabi bir de İynemin beni sevmemesi vardı. Aslında ben doğduğumdan beri nerdeyse bizim evleneceğimiz kesindi . Çünkü iki en büyük krallık ve bir krallığın oğlu ve diğer krallığın da kızı. Muhteşem bir ittifak ama değil mi .