MÜBRE

Bölüm 9

Merhabalar.

Öncelikle nasılsınız?

Kendime dedim ki biraz hızlı gitmiyor muyuz?

O yüzdenn bu bölüm çoğu şey netleşecek pek ilerlemeyeceğiz.

İyi okumalar:))

Barkandan

Elçim kapıdan çıktığında baka kalmıştım. 

Bu sırlar, yükler, zorunluluklar beni artık eskisinden daha çok bunaltmıştı.

Geçmişte kendimi bilmeden yaptığım bir olay şu an hayatımı adeta cehenneme çeviriyordu.

Elçimi sarıp sarmalamak istiyorum. Onunla saatlerimi harcamak istiyorum. Ama olmuyordu. Bazen istediğimiz şeyler olmaz. Elimizden bir şey gelmez ya da gelemez. Belki gelir ama bu olaylardan dolayı kalıyordum gelemezdim.

Duşa doğru yürüdüm. İlk önce temizlenmem lazımdı sonra ise Elçimi bulmam. Üstümdeki çamurdan dolayı hasta olabilirdi. Hassastı o yüzden normalden daha tedbirliydim. Duştaki sepetten bir şişeyi aldım ve kafama diktim.

Yaklaşık 10 dakikalık bir duş aldım belime havlumu sardım ve duştan çıktım. Odaya girdiğimde koltukta oturan babamı beklemiyordum.

"Baba?"

"Karını bıktırmışsın kendinden." dedi alayla. Dolabıma doğru ilerledim beyaz keten gömlekle siyah keten eşofman aldım. Ayağıma spor ayakkabı alırken gözüme tulum çarptı. Bu tulumu seferde fed ettiğimiz bir dükkandan almıştım. Gördüğüm an gözümde canlanmıştı. O anki heyecanım.

Tuvalette üstümü giyindim ve çıktım. Babamın yanında ki koltuğa oturdum.

"Elçim her şeyi biliyormuş."

"Bende onun her şeyi bildiğini biliyorum."

"Oğlum kız buna rağmen senin yanında."

"Baba zaten beni uzak tutan kısım da bu."

"Biraz daha açık olsana."

"Açık olunacak konu şu, bu olaya rağmen benim yanımda olması  bebeğimizi yalnız bırakmamak için yapıyor."

"Hayır bak bunu sakın böyle düşünme çünkü alakası bile yok. Seni seviyor."

"Baba beni sevmez o boktan geceyi biliyorsa asla sevmez."

Omzuma elini koydu. "Sever oğlum sever. Çünkü en başından beri seviyordu."

"Nasıl yani."

"Yanisi şöyle Elçim seni en başından beri seviyordu tanışmadan önce de."

"Saçmalama baba."

"Saçmalamıyorum. Sen çok körsün oğlum çok."

Gerçekten öyle miydi? Onunda benim gibi zamanla beni sevdiğini düşünmüştüm.

"Baba Elçim annemin yanında değil mi." Başıyla beni onayladı.

"Baba ben karımı almaya gidiyorum." Güldü.

"Bende karımın yanına gideyim o zaman."

İkimizde sarayın boş koridorlarında yürümeye başladık.

"İlk sen gir." dediğinde başımla onayladım.

İçeriye girdiğimde annemle göz göze geldik.

"Oğlum." dedi fısıltıyla.