Our Best Memories (UNDER REVISION)

Kabanata 24

*Kasalukuyan*

Nilamon ng katahimikan ang paligid. Nakaupo kami sa isang tabi kung saan mayroong mauupuan. Kunwari'y iniisa isa ko ang bawat litrato na kinunan ko sa aking camera.

"It's been a long time." Saad niya. Binababa ko ang camera.

"Hmm. It's been a very long time." Tumingala ako.

"Kumusta? Sa tagal ng huli nating pagkikita, hindi ko na alam kung anong nangyari sa'yo." Napalunok ako. Hindi ko masari ang tono ng kanyang pananalita.

"Ayos lang. Maayos naman. I came here because of Ella's birthday." Sagot ko habang patuloy na nakatutok sa camera ko.

"You met her? Pa'no? She never told us."

"Last month lang kami nagkita. Coincidentally, we met sa isang mall. I almost couldn't recognize her, pero siya, nakilala pa niya ako." Natawa ako, "hindi ba nagbago mukha?"

"May nagbago naman, it's just... Makilala't makilala ka pa rin namin." Sagot niya.

Binaba ko ang camera at nilingon siya. Hindi ko naman inaasahan magtatama ang aming paningin. Nasa akin ang tingin niya na tila pinagmamasdan ako. Agad akong lumayo ng tingin.

"Why?" Biglang tanong niya na halos hindi man lang niya nilayo ang tingin niya sa akin.

"H-huh?"

"Bakit ka umalis? You left without saying anything."

"A-a-ano..." Sinimulan na niya! Something na inaasahan kong hindi naman niya siguro i-oopen up. Pero heto. "I-I had reasons!" Tumayo ako.

"Then what? Tell me what?" Tumayo rin siya kaya napaatras ako.

"I-I-I—"

"Babe!" Nakahinga ako ng maluwag nang dumating ang boyfriend ko. "Why? What happened?" Nag-aalalang tanong niya sa akin nang kumapit agad ako sa kanyang braso. Nilingon niya ng tingin si Paolo, a deadly stare.

"U-uhm... Babe, he is Paolo. A-an old friend of mine." Pinagmasdan ko si Paolo, ang kanyang mga mata ay mayroong ipinipinta. Hindi ko alam kung ano pero naiilang ako.

"Jeremy," inabot niya ang kanyang kamay, na siyang tinanggap ni Paolo para magshake hands.

"Paolo. Chelsie's old friend." May kung anong pagdidiin niya sa salitang iyon.

***

I'm wearing a baby blue floral dress sa araw na ito. Nakatayo ako ngayon sa tapat ng isang glass door, huminga ng malalim at bumugtong hininga bago tuluyang pumasok.

Ngayon ay ang reunion naming magkakaibigan, Ella wanted to introduce me first to them bago ako umattend ng kasal niya para muli naming makilala ang isa't isa. Kinakabahan ako dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon nila. Magagalit ba sila sa akin dahil sa ginawa ko? Ella just told me to trust her so I went here.

"Chelsie?" Napatayo ang lahat nang makita ako. "Welcome back, Chelsie!" Isang mainit na pagbati nila sa akin.

"Hi!" Nahihiyang bati ko.

"Have a seat here." Umupo ako sa tabi ni Ella.

"Thank you for coming, Chelsie. This meeting was occasionally for you talaga. So, thank you for coming."

"Thank you for inviting me. You all looks so well." Inisa-isa kong tignan sila, nang mahagilap ko si Paolo sa kabilang banda. Tipid akong ningitian ka.

"Did the two of you already met?" Si Ella and I nodded. "Oh gosh! I'm glad you did! Ayoko kasing magulat silang lahat kung sa mismong wedding ka pupunta kaya I decided to have a reunion like this. Oh siya, let's introduce each other muna."