Aile Dostu

7.Sen kimsin

Merhabaaaa aşkolarrrr
Hikayem henüz sevilmiyor sanırım
Olsun kendim için yazmaya devam ediyorum.
Keyifli okumalar.

Gözlerimi açdığımda yerde taş bir beton üzerinde yatıyordum.Buz gibiydi.Her yerim uyuşmuştu.Ayağa zar zor kalkarak etrafı incelemeye başladım.Etraf darmadağınık toz içindeydi.
Mafyalar gizli yerler kullanır ya filmlerde depo gibi aynen öyleydi.
Bir tek eşya bile yoktu.Odayı gezdikten sonra kapıya doğru yaklaştım.Kilitli bile değildi.Şaşırdım tabi ama elimede fırsat geçmiçti.Hiç bir şey hatırlamıyordum.Buraya nasıl gelmiştim.Yada beni kim getirmişti.
Kapıyı açıp etrafı kolaçan ettim.

Görünürde kimse yoktu.Ürkütücü bir sessizlik vardı.
Merdivenlerden aşağıya inmeye başladım.Yukarı doğru giden merdivenlerde vardı.Sanırım eski bir binadaydım.
Aşağı inip nereye gideceğime karar verdim.
Ancak o kadar çok oda o kadar çok merdiven vardı ki nereye gideceğimi bilmiyordum.
Her yerde aynı gibiydi.Her yer taş buz gibi ve betondan ibaretdi.

Üzerimde bardan kalan elbiseler olduğu için çok üşüyordum.Ne telefonumu nede çantamı bulamadım.
Ben bu düşüncelere dalmışken hem odaları inceliyor hemde çıkış kapısını arıyordum.
Sonuncu kata inmiştimki aşağıdan sesler gelmeye başladı.
Merdivenlerden inerken gözüm çıkış kapısına takıldı.Merdivenlerin tam bittiği yerde düm düz öndeydi.
Ancak lanet olsunki yanında bir kaç adam ve geçen akşam beni taciz etmeye çalışan o sapık vardı.
Lanettt olsunn.Şimdi taşlar oturmuştu.Tabi yaa o getirmişti beni buraya.Araff.
Araff dışarı çıkmıştı bende tam onu beklerkenn bir el beni tutup çekmişti.Muhtemelen beni bayıltıp götürmüştü.
Kahrr etsinn ne yapıcam şimdi.Ya yine bana dokunmaya çalışırsa.Ya bu sefer..
Düşünmek bile istemiyordum.Hemen telefonu bulup abimi ve Arafı aramalıydım.
Etrafa bakındım.
Ancak görünürde çantamı bırak bir nesne bile yoktu.
Etrafa bakınırken ayağım takıltı.
Topuklumun çıkardığı sesle aşağıdaki bir kaç adam bana döndü.
Şimdi naneyi yedikk.Bardaki o sapık beni görüp hemen üzerime gelmeye başladı.Yanındaki adamlar arkasından geliyorduki onlara "ben hall ederim,siz burda durun" dedi.
Hemen arkamı dönüp merdivenleri iki iki çıkmaya başladım.Arkama bakmadan kaçıyordum.Topukluklularla zor olduğu için hemen ayağımdan fırlatıp attım.Daha hızlı koşmaya başladım.O pis sapıkda arkamdan geliyordu.Ve bana "burdan bir yere kaçamassın küçük hanım"diyordu.
Korku daha çok güç geldikce daha çok kaçıyordum.O kadar çok oda vardiki hangisine gireceğimi,daha önce buradan geçmişmiydim diye kendi kendimi sorguluyordum bir yandanda.Hemen karşıma çıkan ilk odaya girdim.Oda büyük bir kalidora açılıyordu.Oradan hızlı hızlı uzaklaşıyordum.Arkama bakdığımda o sapığın artık gelmediğini görüp ayaklarımı durdurdum.Divara yaslanıp nefes almaya çalıştım.Koşmaktan nefesim kesilmişti.
Biraz dinlendikden sonra yeniden koşmaya başladım.

"Bu lanett yerinn başka bir çıkışı yok muu yanii" diyordum kendi kendime konuşarak.

Büyük kalidorda yürürken odalara bakıyor her odanın aynı olduğunu kir toz içinde olduğunu görüyordum.
Biraz yürüdükden sonra kalidorun sonunda diğer kapılardan,yada kapısız olan odalardan farklı bir kapı gördüm.Tam kolidorun sonunda karanlık olan yerdeydi.Ancak kapısı hemen fark edilirdi.Bu kadar odanın içinde farklı bir yerdi.
Kapıya doğru yaklaşıp kolunu çektim.Kapı açıktı.Biraz aralayıp içeri doğru gitmeye başladım.

Tam içeri girip kapıyı yavaşça kapatıp arkamı dönmüşdümki o sapığı karşımda buldum.
Kaçarken yakalanmıştım.
Hemen kapıyı açıp dışarı koşacaktım ki o benden erken davranıp eliyle kapıyı kapadı.Kapıyı kilitleyip cebine koydu.kapıyla onun arasında sıkışmış gibi çaresizce ona bakıp

"Benden ne istiyorsun"

"Lütfen bırak gideyim"
Dedim.Ellerini iki tarafıma koydu.Ve sesli bir kahkaha attı.