Aile Dostu

20.Nişan

Merhaba değerli okuyucularım.
Nasılsınız.
Umarım kitabım ilginizi
çekiyordur.
Keyifli okumalar dilerim.

Araf yanıma gelip ellerimi tuttu.Annem başıyla onaylarcasına çıkıyordu ki abim odama daldı.

"Lan sen bunu nasıl yaparsın lan"
Arafın üzerine saldırıp yakasından yapıştı.Arafsa hiç bir şekilde karşılık vermiyor,onu durdurmuyordu.

Sadece söylediği küfürleri,hakaretleri dinliyor başkada hiç bir şey söylemiyordu.

"Lann ben sana kaç kere kardeşimi emanet etmemişmiydim?niye lan niye yaptın.Zaten evleniyordunuz ne kalmıştı şunun şurasında nişana"

"Abi lütfen durr artık yapmaa"

"Lina karışma sen.Tuna haklı."

Araf bana bakarak konuştu.Sonra tekrar abimin gözlerine baktı.Abim durmadan hakaretler ediyordu.

Ara sıra bir tane yumruk patlatıyordu.Annemle babam ne kadar uğraşsalarda abimin elinden Arafı alamıyorlardı.

Arafda izin vermiyordu zaten.Annemle babama izin verin öfkesini çıkarsın çok haklı diyordu.
Tamam haklıydıda bu kadar olmazdı.

Göz yaşlarımı durduramıyordum.
Arafı böyle görmek abimi böyle görmek beni çok üzüyordu.

Ne yapacağımı bilemeden birden bağırdım hıçkıra hıçkıra.

"Yeterrrrrr yeterrr abii"

Abim Arafın yakasını azda olsa gevşetip bana baktı.Arafda gözlerini bana çevirdi.

Abim hızla bana yaklaşıp elimi tuttu.

"İyimisin Lina?"

Birde iyimisin diyor yaaa.Sevdiğim adamı dövüyorsun abiciğim nasıl iyi olayım ki.

"Değilimm abii değilimm!"

"Arafı suçladığın kadar bende suçluyum bu durumda tamam mı.Biz evleneceğiz ve bebeğimin böyle düşmanca tartışmalı bir ortamda büyümesini istemiyorumm tamammı.Eğer bebeğimi istemezseniz ben giderim.Ve eğer Arafa bir daha böyle davranırsan abi.."

Lafımı bitiremedim bile.Halsizce yatağıma düştüm.

"Abicim iyimisin".

"Lina lina kızım"

"Güzelim noldu"

"Tamam Lina tamam abim bir daha böyle bir şey olmayacak sana söz veriyorum.Tüm hamileliğin boyu bebeğinde sende çok mutlu ve huzurlu bir aile ortamında olacaksın.Aynı şekilde hamileliğinden sonrada"

Alnıma öpücük kondurdu.Abimin beni anlaması o kadar güzeldiki.Ellerimle düğmeyi okşadım.

"Abi şimdi beni biraz Arafla yalnız bıraka bilirmisiniz?"

"Ama.."

"Lütfen"

"Peki"

Abim annemle babamı alıp dışarı çıktı.Araf kapıyı kapatıp hemen yanıma geldi.

Yatağımda doğrulup ona kocaman sımsıkı sarıldım.Oda belimi sarmış sıkı sıkı kucaklıyordu.

"İyiki geldin sevgilim..."

Dedim ona dahada sokularak.

"İyimisin güzelimm iyimisin bebeğimiz nasıl?"

"Bizi merak etme ikimizde çok iyiyiz.Asıl sen nasılsın dudağın açılmış bak"