"ကိုယ်လေ ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား.."
ရတုလက်ကိုဆွဲကိုင်ကာပြောလိုက်သည်နှင့်လက်ကိုဖြုတ်ချကာ ရင်နင့်စေတဲ့စကားများပြောခဲ့လေ၏
"ကျွန်တော့်ကိုမထိနဲ့..."ရင်နာမိပါသည်
"ကိုယ်ရှင်းပြပါ့မယ်.."
"မလိုဘူးကျွန်တော်သွားစရာရှိသေးတယ်.."
ရှင်းပြစရာမလိုတော့သည့်တိုင်ပင်ရှင်းနေလေပြီ သူ့ကိုထားခဲ့တာပဲဘာကိုရှင်းစရာလိုသေးလို့လဲဒီလူကြီးတကယ်ပါပဲဗျာ
"ကိုယ်လိုက်ပို့.."
ဆက်၍ပင်ပြောမရတော့သော်လည်းအခွင့်အရေးရနိုးရနိုးတောင်းဆိုမိပြန်သည်
"မလိုဘူး ကျွန်တော့်နောက်သာမလိုက်ခဲ့နဲ့.."
ရတုမျက်ရည်းများအားသုတ်ကာကျူရှင်သို့ထွက်ခဲ့လေ၏ထိုလူကြီးသည်ထိုနေရာတွင်ရပ်လျက်သာကျန်နေခဲ့၏
"ရက်စက်လိုက်တာကလေးရယ်...ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်.."
ကျောင်းရှေ့နားတွင်ရပ်လျက်သာကျန်နေခဲ့သူစိုင်းခက်မှာကလေး၏အမိန့်တိုင်းသာ သူဆက်၍ပင်မလိုက်ခဲ့ ထိုနေရာတွင်သာချစ်ရသူတဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားသည်ကိုရပ်ကြည့်နေမိ၏
"ပါပါး အိပ်ပြီလား.."
ပါပါးအားနှောက်ယှက်ရအုံးမည်မြန်မာ၌ညနေသုံးနာရီသည်LAတွင်ညဆယ့်နှတစ်နာရီဖြစ်၏
"အင်း မအိပ်သေးပါဘူး..ပြောလေသား"
လွန်းအိပ်ချင်နေသည့်အသံနှင့်သာဖြေ၏အမှန်တွင်တော့ဖုန်းလာသံကြောင့်နိုးခဲ့ရသည်သာ
"ပါပါးသားကလေးလေးစိတ်ကောက်နေပြီ.."
"ချော့ပေါ့သားရဲ့ပါပါးလိုပဲအချော့ကြိုက်မှာပါ.."
"အဲ့တာပါပါးရဲ့အချွဲလေးကြောင့်..."
daddyကိုသာအပြစ်တင်မိသည်
"သားကမလိမ္မာလို့လေအဲ့တာ.."
"ပါပါးကလဲဒယ်ဒီ့ဘက်ပဲ.."
"သားဒယ်ဒီဆိုပါပါးစိတ်ကောက်ရင်မပြေမချင်းလိုက်ချော့တာနော်သား.."
မောင့်အကြောင်းကြွားလုံးတွေထုတ်နေမိ၏
"သားလဲချော့မှာပါ ဒယ်ဒီ့အကြောင်းကြီးပဲ တော်ပြီချပြီ..."
လွန်းအိပ်မည်ပြင်လျက်မောင်ကမေးလေသည်နှင့်ဖြေရပြန်သည်အဲ့ဒီမှာပွဲကစတာပါပဲဗျာ
YOU ARE READING
My Possessive Bad Guy
Romanceဘယ်သူ့ကိုမှရင်မခုန်တဲ့ကျွန်တော်နှလုံးသားကဒီလူကြီးကိုမှရင်ခုန်နေလေရဲ့ဖြစ်သင့်ရဲ့လားဗျာ. ရတုမိုးရှိန် မိန်းကလေးတွေကိုအထည်လဲသလိုတွဲခဲ့ဖူးပေမဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့ခံစားချက်လေးကတစ်မျိုးလေးဗျာ...
