Kabanata 2

0 0 0
                                    

Madali akong nag-ayos ng sarili at pinuntahan na ang makakasama ko sa labas ng hacienda. I have very little patience but I have to control myself because I don't want Dad to be disappointed in me. If possible, I will make a connection between the two of us and forget the shame that happened last night, I will—

Napatigil ako sa aking pag-iisip nang makita ko s'yang maruming nagtatanim ng mga bulaklak sa labas ng gate ng hacienda.

Meron s'yang salakot na suot at mahaba ang manggas ng damit. Marumi ang kamay at seryosong-seryosong pinagmamasdan ang kanyang itinanim. He was the only one I saw whose body was already dirty pero bagay pa rin.

"What is the meaning of this?" I asked him, irritated.

I quickly got his attention then he removed the salakot he was wearing.

"Good morning, Caroline."

Lumapit ako sa kinatatayuan n'ya. "When did you understand that you can just call me Carol?"

"Until you learn to talk to me politely and call me by my name."

Napasapo ako sa aking noo nang wala sa oras. Kalmado s'ya at ni walang halong pagkainis sa boses n'ya na mas ikinairita ko.

"Alam mong may kailangan tayong gawin ngayon hindi ba? Why aren't you dressed up yet? Kailangan nating pumunta sa sentro nang makapaghanap na tayo ng gagamitin sa party."

Inayos n'ya ang kanyang sarili at para bang hindi ako pinakinggan.

"Hey!"

He took his things from the ground and was about to leave in front of me.

"Mr. Caretaker!"

Tila binging nilagpasan ako neto. Napakamao ang kamay ko. Ano bang trip ng lalaking 'to?

"Sid."

"Yes, Carol?"

Halos mabali ang leeg nito nang humarap ito pabalik sa akin. Hindi ako makapaniwalang napamalag sa mukha n'ya ngayon. Kulang na lang ay pumutok na ang ugat ko sa ulo dahil sa inis.

"Get yourself ready, kukuha lang ako ng kotse. I don't want to spend the remaining 6 days doing nothing."

Pilit kong ikinalma ang sarili dahil alam kona kung paano s'ya maglaro. Hindi s'ya nakukuha sa sigaw and I have to adjust to whatever he wants para lang matapos na 'to.

"Short tempered, bossy, arrogant."

Mataray akong nabaling sa kanya nang bitawan n'ya ang katagang 'yon.

"Hindi ko hinihingi opinion mo tungkol sa akin," I said in a humble tone. I swear to God that I try to be kind in front of him.

"Sungit, talas ng bibig."

What!? I was about to slap my hand on his face when he suddenly spoke again.

"Maganda, matangkad, malaki ang boo—"

Lalapat na sana ang palad ko sa kanya pero mabilis itong nakaiwas. Ang buo akala ko pa naman ay babawi na s'ya sa panlalait n'ya sa akin pero kamanyakan na naman n'ya ang umiral.

"Just kidding, give me a minute to prepare. Wait for me."

Nakangisi itong lumayo sa aking harap at mabilis na nawala.That Sid really has a demonic attitude. Napahawak naman ako sa aking pisngi. Ramdam ko ang pamumula no'n dahil sa hiya.

A few minutes passed and I saw him going to the car I was riding in. I was stunned by what he was wearing.

"Anong suot 'yan?" bungad ko sa kanya nang makapasok s'ya sa kotse.

Tangled Tides Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon