Bu fic bazı karakterlerin yaşı dolayısıyla savaş eğitimleri haricinde gerek kültür gerek de ders bakımından gelişmesi için gittikleri lise denilebilecek bir akademide geçmektedir. Akademi haftada 4 gün, günde 8 ders saati olacak şekilde bir yoğunlukta. Scara ve Kazuha şuanda 3. Sınıf öğrencisi, Kazuha 19 yaşında ve Scara da etrafındakilere yaşınn ona yakın olduğunu iddia ediyor(500), Kazuha'nın boyu Scara'nınkinden yaklaşık 3-4cm daha uzun.
-
.
.
.
.
Kazuha, en öndeki sırasına geçip oturmadan önce yine çoğu zaman olduğu gibi bir iki saniye eski sevgilisinin yüzünü incelemiş, ondan sonra ise Heizou'nun yanındaki sırasına yerleşmişti. Onu sürekli böyle görmek kendisine acı veriyordu.
Pek iyi bir.. hayır hayır, kesinlikle iyi bir ayrılıkları olmamıştı.
Oldukça tatlı ve uysal olan biricik sevgilisi, birden değişmişti. 2 sene süren ilişkilerinde hiç bir zaman Kazuha'yı kırmamış, başka hiç kimse ile konuşmamış veya arkadaş bile edinmemişti. Kazuha onu her zaman kendi arkadaşları ile tanıştırmaya çalışsa da hep uzak durmuş, Kazuha ise bir şey diyemese de anlayışla karşılamış ve arkadaşlarıyla onun henüz insanlarla konuşmaya alışık olmadığı konusunda konuşup anlaşmıştı ancak Kazuha'nın arkadaşları da onu Kazuha'nın anlatımlarından dolayı seviyordu.
Kazu, biricik sevgilisi olan kuklaya kendi kalbini paylaşacaklarına dair yemin etmişti. Ama kuklanın ise 2 yılın ardından birden o saf ve ürkek halinden eser kalmamış, değişip bambaşka birisi olmuştu.
2 ay önce ayrılmışlardı. Çıkmaya başladıkları zaman Scara'nın ne bir ailesi, ne de bir evi vardı. Sokaklarda tıpkı bir avare gibi yaşıyordu.
Kendisi de o akademiye neden yazıldığını bilmiyordu ancak o akademiye hisleri tarafından sürüklenmiş gibi hissediyordu.
Onu oraya çeken bir şey mi vardı?
1. Sınıfın dönem ortasinda gelmişti Scara. Şuan ise 3. Sınıftalar. Birer yabancı olarak.
Kazuha onu dışarıdaki yaşamdan kurtarmıştı resmen. Yeni bir ev vermişti, yeni bir ev olmuştu ve ona bir kalp vermişti. Paylaşacakları bir kalp. Sevgilisine asla kötü anlamda dokunmamış, çıkar sağlayacağını düşüneceği hiç bir harekette bulunmamıştı.
Kazuha onun saçlarının arasından parmaklarını geçirmeyi seviyordu. Onun sürekli soğuk olan yanaklarını okşamayı, burnunu öptükten sonra onun kızıp utanmasını seviyordu. Kafasını kendi göğsüne yaslayıp onu uyutmayı, hep onunla olacağını söylemeyi seviyordu. Bir güne kadar bu davranışlar sevgilisinin de hoşuna gidiyordu.
2 ay önce.
Kazuha, hayatında hiç yapmadığı kadar çok ağlayarak kapının önünde durmuş, sevgilisinin kapıyı açmasını engelliyordu. Dizlerinin üstündeyken Scara'nın bacaklarına sarılmıştı ve düşünmesi için yalvarıyordu, neyi yanlış yaptığını soruyor ve bir daha hata yapmayacağına, daha ne yaptığını bile bilmediğine yemin ediyordu.
"-İğrenç ellerini çeksene artık üzerimden? Bitti işte. İkimizin de çıkarları oldu ve bence bu süre gayet yeterliydi."
Lütfen, demekten başka bir şey diyemiyordu Kazuha. Ne titreyen sesi ne de kalbi izin veriyordu buna. Başka bir an olsa asla böyle yalvarmazdı belki ama şuan kendisini tutamıyor, kendisini daha çok onun bacaklarına gömüp gitmesine izin vermiyordu.
"-Bırakacak mısın yoksa iğrenç zedeli kalbini daha fazla mı kırayım, Kazu?"
"-N-ned... lütfen.. neyi yanlış yaptım..? nereye gideceksin..? gidecek bir yerin bile y-.."
