ZAAF- HYUNHO

Senin Tatlın

Ufak bir bilgilendirme> bu bölüm smut vardır. Ama ufak bir smut. O yüzden şimdiden uyarayım

Duyduğum cümleyle şok olmuş bir şekilde ona bakmaya başladım. Gözlerime öyle istekli bakıyordu ki...

-Minho.. Neden bunu istiyorsun?

-Çünkü ben de seni iyi hissettirmek istiyorum. Ayrıca içine girmek istiyorum.

-Minho beni iyi hissettiriyorsun zaten. Daha önce hiç pasif olmadım.

-Ben daha önce hiç bir erkekle yatmamıştım Hyunjin..

Doğru söylüyordu. Benim için tüm sınırlarnı çiğniyordu. Bu seferlik onu kırmak yerine ben de kendi sınırlarımı çiğneyebilirdim öyle değil mi?

-Tamam

-Ne tamam

-Tamam izin veriyorum

Bunu dememle beni kucağına aldı. Tişörtümü yukarı kaldırdı ve yüzünü çıplak bedenime gömdü. Kokumu öyle kuvvetli soluyordu ki sanki biraz sonra kollarından beni alacaklarmış gibi..

-Immhh

Dudaklarımdan kaçan inlemeye engel olamadım. Yüzüme baktı. Alttan bana bakan yüzü öyle güzeldi ki..

-Seni kaybetmekten öyle korktum ki Hyunjin.. Yokluğunda delirdim.

-Ben de bir daha seni göremeyeceğim diye çok korktum

Bunu söyler söylemez yüzümü ellerimin arasına alarak dudaklarını öpmeye başladım. Elleri kalçamı adeta yoğuruyordu ve zevkten çıldırmak üzereydim.

Minhonun tişörtünü sıyırdım ve ellerimi güzel vücudunda gezdirmeye başladım. Minho yavaşça yatağa uzanmamı sağladı. Güzel elleri pantolonumu sıyırdı. Kendi pantolonunu da sıyırdıktsn sonra ikimiz de iç çamaşırlarımızla kalmıştık.

Minho kendi iç çamaşırını da çıkardı ve yatakta ilerleyerek yüzüme yaklaşmaya başladı. O şeyin yüzüme yaklaşmasıyla kafamı Minhoya çevirdim. Ama gördüğüm şey Minho değil Soobindi..

Var gücümle Minhoyu ittirdim

-DOKUNMA BANA!

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Delirecek gibiydim. Aklımdan sahneler geçip duruyor. Ve geçtikçe kendi bedenime tiksintiyle bakıyordum.

Yere yığılan Minho ağladığımı görünce hemen kalkıp yanıma geldi. Yüzümü ellerinin arasına aldı.

-Hyunjin meleğim nolur yüzüme bak! Bir daha böyle bir şey denemeyeceğim sana yemin ederm.

Hala ağlıyordum ve konuşamıyordum. Gittikçe şiddetlenen ağlamam Minhoyu iyice korkutmaya başlamıştı.

-Hyunjin yalvarırım ağlama. Neden ağlıyorsun dokunmadım bile sana...

Kafamı ona çevirdiğimde dolu gözleriyle bana bakıyordu..

-M-minho.. S-seni o p-pislik o pisliklerden b-biri o-olarak gördüm b-bir an

Bunu söylememle başımı var gücüyle kendine çekti ve göğsüne yasladı. Saçlarımda hissettiğim ıslaklık muhmtelen onun gözyaşlarıydı.

-Ben çok özür dilerim Hyunjin.. Geç kaldım.. Affet beni çok geç kaldım..

Bir yandan ağlarken kurduğu bu cümlelerle birlikte kollarımı beline doladım.

-Minho..

-Efendim güzelim söyle her şeyim