Öncelikle selam yeni kitapla geldim etkileşim bırakın lütfen.
🐮🐮🐮🐮🐮🐮
Ben Açelya, Açelya Gözdağ.
Üsteğmen rütbeli 259 kadın arasındayım.
Babam şehit albay Ali Gözdağ ancak asla ve kat'a torpilli değilim.
Annem babamın vefatından önce abimin de bu mesleği seçmesi üzerine beni çok kez çevirmeye çalışmıştı. En küçük çocukları ben olunca böyle olması gayet normaldi.
Babam ben daha çavuşken şehit düşmüştü bu yüzden bazen torpilli olduğumu düşünenler oluyordu.
Barut timinin komutanı olarak şuanda askeri lojmandan çıkıp karargâha doğru yol almıştım.
Hakkari Özel kuvvetler komutanlığı
Içeri girmeden önce kapının önünde nöbet tutan askerleri gördüm.
"Hoş geldiniz komutanım!" Dediler aynı anda esas duruşa geçerken.
"Hoş bulduk asker!"
Içeri girdiğimde üstüme aşık olduğum üniformamı giydim. Aynada kendime bakıyorum da omzumun üzerindeki iki yıldız. O kadar gurur vericiydi ki. Anlatılmaz yaşanır bir durumdu.
Saçlarımı at kuyruğu yapıp odama geçtim.
Birkaç evrak işim vardı içeri girdiğimde Pusat beni görünce ayağa kalktı.
"Hoş geldiniz komutanım"
"Hoş buldum teğmenim" Pusat benim can dostumdu yeri geldi beraber çatıştık yeri geldi beraber ceza aldık.
Bende masama oturduğumda evrak işlerimi halletmeye başladım.
Kapı çaldığında gir komutunu verdim. Içeri Davut albayın postası geldi.
"Komutanım, albayım pençe ve barut timini toplantı odasına çağırdı."
"Tamam sen git biz geliyoruz"
"Emredersiniz komutanım!"
"Sence ne olmuş olabilir?"
"Bilmiyorum komutanım ama inşallah dağa gideriz, kaslarımız açılır"
"Amin"
Odaya girdiğimizde Davut albayım daha gelmemişti.
Masada bizim gibi özel kuvvetler timi olan pençe timi vardı. Bazı görevlere beraber giderdik. Albayımın emrine göre herkes kendi timini yönetirdi bunun amacı kavga çıkmasını engellemekti.
Ancak ben ve Yağız üsteğmenim kavga etmediğimizden yönetimi sıra ile devralıyorduk.
Pençe timinden gözlerimi ayırdım. Masanın geri kalanına baktım. Yusuf, Furkan, Emir ve Pusat. Benim timim. BARUT TIMI.
ben de yağız üsteğmenimin yanına oturduğum sırada içeriye Davut albayım girdi.
Onun girmesi ile hepimiz ayağa kalkıp hazır ola geçtik.
"Oturabilirsiniz"
" Emredersiniz komutanım!"
"Bugün buradasınız çünkü pençe timine veda edeceğiz"
Ne!?
" Nasıl yani komutanım dağılıyor muyuz?" Dedi yağız.
"Hayır üsteğmenim sizlerin tayini çıktı, Samsun'a gidiyorsunuz"
" Komutanım bizim yokluğumuzda ne olacak peki? Hakkari Özel kuvvetlere birden fazla görev geliyor iki tane tim olması daha iyi değil mi?"
" Evet yağız, bende tam onu söylemek için barut timini çağırdım."
Biraz sustu ve tekrar konuştu.
" Yarın yeni tim ile tanışacaksınız, kartal timiyle."
"Çıkabilirsiniz, pençe timi hariç sizinle vedalaşacağız"
"Emredersiniz komutanım!"
&&
Barut timine özel dinlenme odasına girdiğimde beni gören Yusuf,Furkan ve Emir ayağa kalktı. Benimle beraber içeri geçen Pusat da onlara bakıyordu.
"Oturun biz bizeyiz"
"Oh be komutanım bir rahatlama geldi"
" Neden"
"Pençe timi gitti ya bizim üst kat boşaldı, çok ses yapıyordu mübarekler." Diyen Emir ile kahkaha attım.
"Anladım"
" Ya ama komutanım kabul edin pençe timinde iki kız vardı ikisiyle de aynı evde kalmak zordu değil mi?" Dedi Furkan
"Yani idare eder"
"Yalan atmayın komutanım" gözlerimi onun gözlerine diktim.
"Şey yani özür dilerim affedin komutanım"
"Şaka şaka"
Rahat bir nefes verdi.
"Dediğin gibi biraz zordu evet çok kavga ediyorlardı "
İçeri kapının dışında bekleyen askerlerden biri girdiğinde gözlerimizi ona çevirdik.
"Açelya komutanım yeni tim az önce karargaha girdi Davut albayım diyor ki gelsinler yeni timle tanışsınlar "
"Tamam Salih çıkabilirsin "
"Emredersiniz komutanım!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞIN GÖLGESI
Humor"gölge!" gelen sesle afalladım, o olabilir miydi? hayır imkanı yoktu, o gitmişti. Beni terk etmişti. "Yalvarırım Açelya, gözlerime bak. Gitme benden" arkamı döndüm yavaşça. "Pamir!"
