.
2 gün sonra
"Yahu komutanım kaç saattir Defne ablayı bekliyoruz geleceğine emin miyiz?"
"Emir sus uçak anca indi o da valizini alsın gelir."
"Emredersiniz "
Üstümüzde kamuflaj ile Defne'yi bekliyorduk.
Hanımefendi geldim diye mesaj atmıştı ama uçak daha yeni inmişti.
1 saattir beklediğimiz için emir artık kafasını duvara sürtüp ateş çıkaracaktı. O derece sıkılmıştı.
"Ben çok susadım sen bekle Defne gelene kadar dışarda otomat vardı"
"Komutanım bir tane de bana alır mısınız?"
"Alırım "
Kapının önüne çıkmış su alıyordum insanlar bana bakıyordu çocuklar eliyle beni gösteriyordu.
Asker olmak çok güzeldi.
Işte buydu asker olmak.
Insanların sana gururla bakmasıydı.
Çocuklara gülümsedim, suyu aldım ve arkamı döndüm içeri girmeden önce bir ateş sesi duydum.
Bir el ateş sesi.
O anda dünya benim için çok sadeleşti.
Kulağımda bağıran insanların sesi gelirken ayrı bir şekilde de bir çınlama vardı.
Vurulmuştum lan, yine ve yine vurulmuştum.
Göz devirdim bu duruma.
Canım yanmaya başlarken bağırmak istiyordum ancak yapamazdım.
Dişlerimi sıkarak zorlukla arkamı döndüm.
Gözümün önü kararıp aydınlanırken ateşin açıldığı yeri arıyordum.
Güvenlik insanları içeri sokmaya çalışıyordu.
"Komutanım çok kan kaybediyorsunuz."
"Açe'm dur sakin ol tamam mı ?"
"Emir insanları içeri al en güvenli noktayı bul."
"Komutanım-"
Gözümün önü kararmaya devam ederken bağırdım.
"Sana insanları içeri al dedim bu bir emirdir! Em.rimi ikiletme çocuk!"
"Emredersiniz "
Yavaşça içeri taşındığımı hissettim.
Sonrası ise karanlık.
...
Uyandığımda karşımda bembeyaz bir tavan vardı. İlk başta öldüm mü acaba diye düşünsemde gelen giden olmayınca bunun saçma bir fikir olduğunu anladım.
Burnuma dolan yoğun alkol kokusuyla buranın hastane olduğunu kavramam zor olmadı.
Ayağa kalkmaya çalışmak ise benim için bir işkence olmuştu.
Yanımdaki harektlilik ile oraya döndüm.
"Uyandın mı aşk böceğim?"
"Hıhı"
"Dur doktor çağıracağım"
Defne dışarı çıktı geri geldiğinde yanında doktor da vardı.
"Evet Açelya hanım, ameliyatınız gayet başarılı geçti. Kurşun çok derinde değildi neyse ki. Yaranız iyileşene kadar hastanede yatacaksınız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞIN GÖLGESI
Comédie"gölge!" gelen sesle afalladım, o olabilir miydi? hayır imkanı yoktu, o gitmişti. Beni terk etmişti. "Yalvarırım Açelya, gözlerime bak. Gitme benden" arkamı döndüm yavaşça. "Pamir!"
