Tık tık tık
Başlıyoruz...
🐼🐼
Safiye Elif
Kızlarla olan whatsApp grubundan çıktıktan sonra annemden izin almak için oturma odasına gidiyorum.
Annem elinde örgüsü, televizyonda Kanal7 dizilerinden biri açık şekilde oturduğunu görüyorum.
Tebessüm ederek "Ayy benim annem kadın ne de güzel örgüler örermiş. Hele bak şu örgünün güzelliğine." diyerek annemin yanına oturuyorum.
Annem yakın gözlüklerinin üstünden bana bakıp "Konuya gel Safiye Elif. Ne istiyorsun bakalım?" diyerek tebessüm ediyor.
Hemen de anlıyor bir şey istediğimi canım.
Büyük hevesle başlıyorum konuşmaya "Anneeeee. Kızlarla konuştuk da Kevserlerin evinde buluşacağız."
"Tamam git."
"Anne hemen hayır deme. Söz akşama kalmadan gelirim."
"Kızım tamam git."
"Yaa anne lütfeeeen-" Aha izin verdi ya kız safiş.
"Safiye Elif terlikle döveceğim şimdi seni. Kızım git diyorum ya." diyerek azarlyor.
Annemin azarlamasını umursamayıp atlıyorum üzerine. "Oyyy canım annem. Hele şu yanaklara da bak. Oyy oyy." derken yanaklarını sıkıyorum.
Annemden ikinci bir azarı yemeden hemen fırlayıp kaçıyorum yanından.
Odama geçip hazırlanmadan önce abilerime de biraz sataşsam iyi olur diye düşünüyorum.
Çınar abimin kapısını pat diye açıp "Napıpdurun abilerin en şapşalı?" diyorum.
O da ne? Abimin suratı mı asık? Hem de Çınar abimin. Hani hiçbir şeyi takmayan her zaman mutlu olmayı başaran abimin.
Şimdi seni üzeni çiğ çiğ yemez miyim?
Endişeli sesimle "Abim noldu? Neyin var? Kim üzdü seni söyle döveyim." diyerek yanına oturuyorum.
Abim usulca kafasını çevirip "Sonra anlatsam olur mu gülüm? Şimdi biraz hava almam gerek." diyerek bana bakıyor.
Ben kafamı sallayarak onaylarken "Tamam. Hava al ve gel. Akşama mutlaka anlatacaksın bana. Söz mü?" diyerek bakıyorum ela gözlerine.
Tebessüm ederek "Tamam söz. Akşam anlatacağım." derken oturduğumuz koltuktan kalkıyor.
Saçlarıma bir öpücük koyup "Şimdi hava almaya ihtiyacım var." diyerek çıkıyor odasından.
Hüzünlü gözlerle arkasından sesleniyorum "Allah'a emanet ol abi. Canını da çok fazla sıkma." diyorum. Ne kadar duyduğu meçhul.
Çınar abimin odasından çıkarken kapısını kapatıyorum usulca. Şimdi ki hedef Yusuf abim.
Yusuf abimin odasının önüne gelince usulca vuruyorum kapısına. Çünkü Yusuf abim benim odama hiçbir zaman kapıma vurmadan girmiyor.
İçerden duyulan gel koputuyla giriyorum odasına. Muzip bir sesle "Ooo abilerin en aşığı napıyorsun? Yine çocukluk aşkının resimlerini mi çiziyorsun bakalım?" diyerek yanına yaklaşıyorum. Abim görsel sanatlar ikinci sınıf. Çok yetenekli maşaAllah aşırı güzel resimler çiziyor.
