Chapter 21

19 3 0
                                    

Pierce's

It may look like I'm throwing my pride away, but I really need a lead to find Zero. That motherf*cker still needs to pay for what happened to my- our gangmate. I sighed when I heard them making so much noise at the backseat.

"Makikita ko nanaman yung mga gung gong hays!"

"Ang arte mo magreklamo, kasalanan mo naman to lou."

"Sh, stop making noises baka mairita nanaman si Pierce."

I just held my temple and continued to drive. Asking kung paano kami nagkasya sa sasakyan ko? well, nakakandong lang naman si Nathan kay Lou, nasa passenger seat si Syrine and nasa backseat si Scar minding her own business. I can't help but feel annoyed.

"Remind me again why the h*ll are you all in my car?!" I asked raising, my voice. Natahimik naman silang tatlo kasunod ng pag stutter ni Nathan.

"U-uh ano-" Lou looked sideways, thinking of a reason to escape my question.

"Sabihin mo na, na tinatamad ka." Nathan said, teasing Lou. I glared at him making him freeze for a moment, shutting his mouth.

"Sorry Pierce, I forgot mine." I facepalmed naman nung marinig ko reason ni Syrine. Nanahimik nalang ako at hinayaan sila.

I parked my car sa parking lot ng Takahashi Academy and waited for them to come out. Pero naalerto ako ng may napansin akong figure, two figures to be exact, staring at us that gives a displeasing tension. Napansin ko ring nanahimik yung apat na kasama ko kaya I'm sure this is not a simple coincidence.

I didn't see their face clearly but, they are so carefree just walking in an open space. After a few minutes, nawala na yung tension na naramdaman ko, kaya lumabas na kami ng kotse. We waited for a few minutes before makita yung anino ng PRG. 7 of them appeared at the entrance of the academy. 

I saw Axcel looking around and I immediately knew that he was expecting us.

"Hey!" I shouted at lumingon naman siya saakin. he grinned and signaled na pumasok kami sa Academy with them. I signaled my gangmates and sumunod kami sakanila papasok sa academy.

We can only see their backs and hear their noises as we enter. Nung makarating kami sa dulo ng hallway, lumiko siya at pumasok sa isang room na may black door. Sumunod kami at nakita silang nakaupo at hinihintay kami.

"Make yourself at home." Axcel said, grinning. Umupo ako sa harapan niya at bumuntong hininga.

"Seeing that you were looking around, you already expected us to come huh?" I asked him and raised my eyebrows. He grinned at shrugged.

I gave him a light punch on the shoulder, and he immediately caught my hand. This earned a signal to fight for our teammates.

"Hoy! anong ginagawa mo?! lumayo ka nga!"

"Bat mo piapalayo boss namin ha? you wanna fight?!" Pumwesto agad sila at handa nang umatake, pero tinititigan ko lang si Axcel at ganon rin siya. Maya't maya, tumawa siya kaya napabuntong hininga nalang ako.

Gulong gulo na tumingin samin yung gangmates namin pero tumawa lang si Axcel.

"Hoy Ax! dapat rin ba kaming tumawa ha?"

"Sh, nasiraan na ata ng utak si Ax, bal."

"Are you baliw naba, Ax?"

Tiningnan ko lang si Ax at naghalumbaba. A few seconds later, tumigil na siya sa kakatawa at tumingin sakin na may ngiti, "So, truce?" I rolled my eyes and looked away.

Takahashi AcademyWhere stories live. Discover now