Gerçekliğin gözü

Sırlar Kapısı

Sora' nın teyzesi: Uzun zaman oldu...

??: Evet...Neden geldiğimi zaten biliyorsun değil mi?...Scarlett...

Scarlett: Evet,biliyorum...Derek...

Derek: ...bu... karşılaşmamız farklı şekilde gerçekleşebilirdi... eğer sen-

Scarlett: Bu yolu ben seçtim, bunu biliyorsun. Doğru olan bu.

Derek: ... Eğer fikrini değiştirirsen nereye gideceğini biliyorsun.

Scarlett: Aynısı senin için de geçerli.

Derek: Bu yoldan vazgeçeceğimi düşünmüyorum. Neyse burda olma sebebim bu değil. Notu aldın değil mi?

Scarlett: Evet. Onu gerçekten bulabilirler mi?

Derek: Bilmem? Yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyoruz. Sence yaşıyor mu? Bunu en iyi sen bilirsin sonuçta onun kardeşisin.

Scarlett: ... bilmiyorum, bilsem bile söylemem.

Derek: Heh tam senlik bi hareket...Bahsedilen Aelfrun sensin, seni almaya geliceklerdir...ne yapacaksın? Saklamaya devam mı ediceksin?

Scarlett: Beni almalarına izin vermem. Alsalar bile onlara söylemem.

Derek: ...dikkatli ol.

Scarlett: Farklı taraflarda olduğumuzu düşünüyordum.

Derek: Evet, ama yinede eski arkadaşlarız...

Scarlett: ...

Derek oradan sessizce ayrıldı, Scarlett ise kapıyı kapattı ve yaslandı. Ağzından tek bir kelime çıktı "Derek..." bir süre daha orada oturduktan sonra ayağa kalktı ve mutfağa gitti.

~~~

Hava kararmaya başlamıştı, yavaş adımlarla eve doğru ilerliyordum. Yalnız değildim, takip ediliyordum bir şey tarafından. Tanıdıktı...o ses...daha önce duymuştum, nereden? İçimde ki bu histen kurtulmaya çalıştım, kendimi takip edilmediğime inandırmaya çalıştım. O tanıdık korku içimi sardı, o tanıdık ses..o tanıdık gölge... Ormandaki gölge! Anlar anlamaz arkama korkuyla döndüm ama kimse yoktu... nasıl? Hepsini kafamda mı kurmuştum? Kafayı yemek üzereydim, aynı ormandaki gibi bir anda kaybolmuştu. Korkuyla etrafıma baktım sonra eve doğru koşmaya başladım. Eve girer girmez rahat bir nefes aldım.

Bir süre sonra mutfağa gittim ve teyzemle akşam yemeğini yedik, ikimizde yemek boyunca sessizdik. Yemek bitince odama çıktım, bir süre sonra aklıma az önceki gölge geldi. Aklımda bir sürü soru vardı, tam bunları düşünürken camımdan ses geldi. Biri taş mı atmıştı? Camdan dışarı baktım ve aynı gölgeyi ormanın içinde gördüm.
Apar topar aşağı indim ve bahçeye çıktım, bu sefer kaçıramazdım. Ormana doğru koştum bu sırada gölge ormanın derinliklerine kayboldu, gölgeyi takip ediyordum, ormanın daha derinlerine iniyordu. Gölge sanki bu sefer onu takip etmemi istiyordu, bir şey göstermeye çalışıyordu.
Biraz daha derinlere indikçe önümde sarmaşıklarla kaplı bir malikane duruyordu, bu sırada gölge gözden kayboldu. Karşımdaki malikaneye bakıyordum kafam çok karışmıştı, kocaman ormanın içinde gizli bir malikane mi? Kapı kitli gözüküyordu, elimi kapının üzerine koydum, o tahta dokuyu hissettim. Menteşeden ses geldi bunun üzerine ürkerek kapıyı araladım.