Gerçekliğin gözü

Gölge Çocuk

Sabah sorularımın cevabını almak için malikaneye gittim. Kütüphanede bunlar hakkında kitap aradım, elimi tozlu raflar arasında gezdirdim. Birkaç kitaba baktım ve bazılarını yanıma aldım. Bilmediğim bir sürü şey vardı ve artık öğrenmenin zamanı gelmişti. Bunca zaman boyunca benden o kadar çok şey saklanmıştı ki ve ailem de bunun bir parçasıydı. Onlar hakkında bulabildiğim her kitabı okumaya başladım, her şey çok karmaşıktı. Tek bildiğim şey cadı soyundan geldiğim ve güçlerle canavarların gerçek olduğuydu. Her şeyi öğrenmeliydim; diğer güçleri, canavarları, cadıları ve ailem hakkında gerçeği. Bu kitaplardan bazı şeyleri öğrensemde hâlâ bilmediğim çok şey vardı. Aradığım cevapların kimde olduğunu tahmin ediyordum; Hadeon.

Onu okul dışında bulmak zordu, genelde o beni bulurdu. Okul başlayana kadar beklemem gerekiyordu. Zihnimi boşaltmak için ormanda yürümeye başladım. Sarmaşıklar arasından geçtim ve büyük bir ağacın altına oturdum. Etrafım daha yeni açmış çiçeklerle sarılıydı. Taze çiçek ve toprak kokusunu içime çektim. Esen hafif rüzgar yüzümü okşadı. Yorgun hissetmeye başladım uyumak üzereydim ki dal kırılma sesi ile irkildim. Ayağa kalktım ve etrafıma bakındım, ağaçlar ve sarmaşıklar dışında bir şey göremedim. Elim cebime gitti, cebimdeki tılsımı çıkardım ve sıkıca kavradım. Tılsım Pentagram şeklindeydi, köşelerinde anlamadığım bir dilde yazılar vardı. Beni korumasını dileyerek göğsüme yakın tuttum. Yanımdan hızlıca bir şey geçti ve çalılığa atladı. Üst vücudu insan şeklinde, alt vücudu at şeklindeydi. Yüzünde sert bir bakış vardı. Bu bir Sentor diye düşündüm, yarı insan yarı at. Uzaktan beni izlemeye devam etti sonra Yunanca olduğunu düşündüğüm bir şeyler mırıldandı ve ormanın derinliklerine karıştı.

Tam güvende olduğumu düşünüyordum ki arkamdan bir el uzandı. Hışınla döndüm ve geriye adım attım, kaçmama zaman tanımadan kolumu tuttu. Hadeon karşımdaydı "Sakin, benim." dedi ve kolumu tuttuğu elini gevşetti, eli yavaşça bileğime doğru indi. "Sakin ol kızıl." diye fısıldadı. "Bana kızıl deme göt herif." diye çıkıştım. "Korkuttun beni, seni Sentor sandım." dedim tırsarak. Hadeon'un yüzünde sinirli ve aşağılayıcı bir ifade vardı, onu anlamak zordu. "Birileri dersine çalışmış, canavarın isminide biliyor." dedi alaycı bir tavırla. Kaşlarımı çattım "Dün olanlardan sonra araştırmam normal değil mi?" diye sorguladım. Hadeon sırıttı "Araştırman daha uzun yaşamanı sağlayacak mı? Daha güçlerini bile kullanamıyorsun." dedi acıyarak. "O zaman öğret!" dedim hırsla. Hadeon sinirle üstüme doğru yürüdü, ben ise dik durmaya devam ettim. "Zaten senin yüzünden bu saçma görevde kaldım bir de öğretmenlik mi yapmamı istiyorsun? Eğer o annen kendi yolundan gitmek yerine bizi dinleseydi bunların hiçbiri olmayacaktı. Onun yerine şimdi seninle uğraşmak zorundayım! Eğer hiç doğmamış olsaydın şuan o hak ettiğim görevde olurdum." dedi nefretle. Kelimeler boğazımda düğümlenmişti, bir şey düşünmekte zorlanıyordum. Zar zor hatırladığım annemin yüzü gözümün önüne geldi. Ağzımdan çıkan tek şey "Annem mi?" oldu. Hadeon nefret dolu gözlerle beni tarıyordu "Evet, o salak annen." dedi, sinirle ona doğru atıldım "Sen kendini ne sanıyorsun göt herif! Sen kimsin ki anneme salak diyorsun? Seni gebertirim!" diyerek yakasından tutup bağırdım. Belli ki böyle davranmamı beklemiyordu, şaşırmıştı. Şaşkınlığını üzerinden attığında beni kendinden uzaklaştırmaya çalışarak itti. Dengemi kurdum ve düşmekten son anda kurtuldum. "Annemi tanımıyorsun, onun hakkında böyle konuşamazsın!" dedim dişlerimi sıkarak, "Sende onu tanımıyorsun." dedi bilmişce.

Beni sinirlendirmeye çalışıyordu o yüzden ağzımı açmadım. Hadeon omuz silkti ve kabanının iç cebinden bir kitap çıkardı "Bunla gücünü kullanmayı öğrenebilirsin, kızıl kafa." dedi ve kitabı uzattı. Kitabı aldım ve incelemeye başladım; kitap bordo rengindeydi, üstünde altın renginde Pentagram ve başka semboller vardı, içinde detaylı bir anlatım vardı. Kafamı kaldırdığımda Hadeon'un çoktan gitmiş olduğunu fark ettim. Bu çocuk hep ihtiyacım olduğunda kayboluyor.