Cennette 7 dakika~{ArCen}~

Bölüm 7: Aynı Evde

Arif hoşlandığı kişi ile aynı evde kalma fikrine pek alışamamıştı. Daha mı zor olur yoksa onu her gün göreceği için daha mı güzel olur karar veremiyordu. Ya Cenan eve sevgilisini falan getirirse? Arif buna dayanabilecegini düşünmüyordu. Zaten yeterince kıskanç bir insandı. Böyle bir olay yaşansın istemezdi.

"Eee Arif ne diyorsun bu konuya?" Diye sordu Cenan.

"Yani öyle pat diye verilecek bir karar değil. Ne de olsa yeni tanıştık"

"Ne yani bana güvenmiyormusun?"

"Yok yani öyle demek istemedimde belki anlaşmazlık yaşarız tanımadığın bir kişiyle zor olmaz mı sence?"

"Hm bence her ev arkadaşı arasında anlaşmazlık yaşanabilir. Bence sen benle kalmak istemiyorsun" dedi Cenan kinayeyle karışık hafiften sırıtır bir şekilde.
Arif'in gözleri kocaman açılmıştı. Asla böyle bir şey düşünmesini istemezdi. Cenanla kalmak onun için hayal dahi sayılabilirdi. Fakat istediği şartlar altında olmayınca yaşaması zorlayıcı bir hayal olurdu.

"Hayır tabiiki çok istiyorum"

"Öyleyse ben kiralık evlere bakmaya başlıyorum bu akşam."

"Pekalaaa bakalım"
Cenan, Arif'in memnuniyetsiz ama gülümseyen yüz ifadesine çok gülmüştü.

"Beni tanımak mı istiyorsun?" Diye sordu Cenan.
"Evet kesinlikle"
Kesinlikle tanımak istiyordu Arif. Nelerden hoşlanır, nasıl hobileri var çok merak ediyordu.
"O zaman yarın da buluşalım bu sefer ben seni bir yere götürücem olur mu?"
"Hmm ajandama bakmam lazım(!)" Dedi Arif gülerek.
"Öyle mi? Ama sana bir sürprizim de olabilir."
"Öyleyse ajandayı ateşe atmaya gidiyorum kesinlikle seninleyim yarın!" Sohbet arasında gülüşerek ve tabiki sürekli bir temas halinde yurda gelmişlerdi.

~~~

Ömer ve Emre, Ömer'in kaldığı yurda gelmişlerdi. Emre buraya daha önce de gelmişti. Öylesine kötü bir yerdi ki içerisi rutubet kokuyordu. Tavanların köşeleri kararmıştı. Yatakların bir çoğu kırıktı. Yemekhaneden bahsetmeye bile gerek yok iğrenç ötesiydi. Burada kalmak kesinlikle sağlıklı değildi. Bu yurt Arif ve Cenanınkine de yakındı.

Aslında Ömer alışmıştı. Fakat Emre ile aynı evde kalmaya nasıl hayır diyebilirdi ki? Beraber Ömer'in eşyalarını toplamaya başladılar. Ömer 3 kişilik bir odada kalıyordu fakat 2 arkadaşı da şu an yoktu yani başbaşalardı.

Ömer kıyafetlerini toparlarken Emre de Ömer'in kitap ve defterlerini topluyordu. Emre bir kitabı kaldırdığında altında bir resim gördü. Kendisi ve Ömer'in bir fotoğrafının resmini çizmişti Ömer.

"Ömer bu çok güzel olmuş" dedi Emre şaşkın bir şekilde.
Ömer, o resmi oraya koyduğunu tamamen unutmuştu. Hızlıca gidip Emre'nin elinden aldı çünkü arkasında resmen bir aşk notu yazıyordu. Emre'nin bunu görüpde yanlış (aslında tam anlamıyla doğru) anlamasını kesinlikle istemezdi.

"Sakin ol olm sadece resme güzel dedim sen mi çizdin?"

"Evet ben çizdim aslında buna pek özenmedim"

"Ben bayıldım buna bana verirmisin?"

"Ben sana daha güzelini çizerim"

"O zaman onu büyük çiz evimizin duvarına asalım"

Emre'nin "evimiz" demesi Ömer'in çok hoşuna gidiyordu. Sadece lafta bile böylesine hoş geliyorsa bir kaç saat sonra aynı evde yaşamaya başlayacak olmaları Ömer'e neler hissettirirdi kim bilir?