Cennette 7 dakika~{ArCen}~

Bölüm 13: Sürpriz

Bu gün Arif ve Cenan büyük alışverişe çıkacaktılar.

Cenan, Arif'in aldığı sweatshirtü giymişti ve Arif'in yurduna doğru yürümeye başladı.
Arif yine her zamanki gibi oldukça erkenden hazırlanmış yurdun önünde Cenan'ı bekliyordu.
Cenan geldiğinde sarıldılar ve durağa doğru yürümeye başladılar.

Bindikleri otobüs fazlasıyla doluydu. Adım atacak yer yoktu. İkisi dipdibeydi. Arif, Cenan'ın tam önündeydi. Otobüs giderken sallandıkça Arif, Cenan'a daha çok baskı uyguluyordu. Cenan için fazla zordu bu. En ufak olayda ereksiyon olmaktan korkuyordu. Neyse ki bu sefer korktuğu başına gelmemişti. Ama daha fazla bunu düşünürse her an gelebilirdi. Bu yüzden tüm bunları unutup alışverişe odaklandı.

İkisi tek tek 2. El eşya satan yerleri gezmeye başlamışlardı. Öncelikleri buz dolabı ocak ve yataktı. Hepsini hallettikten sonra Avm'ye geçtiler. Ufak tefek dekor eşyaları, kıyafet dolabı ve bir kaç yeni kıyafet bakmaya başladılar. Arif sürekli küçük bir çocuk gibi etrafında görüp beğendiği her şeyi Cenan'a gösteriyordu. Cenan hayran bakışlarla Arif'i izliyor bi yandanda sırıtıyordu.
"Bu kadar tatlı olman yasal mı senin?" Dedi Cenan.
Arif, " Asıl senin bakışların yasaklanmalı kesinlikle bağımlılık yapıyor" Cenan, Arif'e yaklaşıp kulağına fısıldadı "şu an seni öpmeyi o kadar çok istiyorum ki"

Sonunda alışverişleri bitmişti. Bu poşetleri yurda taşımak çok zor olacaktı. Normalde böyle zamanlarda Emre'yi arayıp kendilerini almasını isterlerdi fakat bu sefer bunu yapamazlardı çünkü Emre ve Ömer ikisinin eve çıkacağını bilmiyordu. Evi yerleştirdikten sonra sürpriz yapmak istedikleri için söylememişlerdi.

Tekrar yurda döndüklerinde Arif çok yorgundu hemen kendini yatağa attı.

Cenan spotçunun belirttiği günün gelmesini iple çekiyordu. Spotcu tam 3 gün sonra eşyaları getirebileceklerini söylemişti. Avmden aldiklari buyuk esyalar ise 1 hafta sonra gelecekti. Ama Arif ve Cenan 3-4 gün sonra eve geçmeyi düşünüyorlardı. Yatakları varsa problem yoktu.

Arif bu gece alışverişin verdiği yorgunlukla erkenden uyumuştu. Cenan ise heyecanlıydı. Ilk kez sevgilisiyle eve çıkacaktı. Gecesini Arif ve kendisiyle ilgili bazı hayaller kurup şarkı dinleyerek geçirdi Cenan. Bunun yanı sıra beraberken çekindikleri o iki fotoğrafa ve Arif'in hesabındaki fotoğraflara bakarak harcıyordu saatlerini. Kendi kendine bir karat aldı Cenan. Artık her fırsatta Arif'in fotoğrafını çekecekti. Yarın için bir buluşma düşünüyordu.

Yurtlarına ve aynı zamanda taşıncakları eve yakın bir park vardı. Oraya pek fazla kimse gitmezdi Cenan kafa dinlemek için giderdi bazen. Oraya Arif'i de götürmeyi düşündü. Sabahı iple çektiği için uyumaya karar verdi.

~~~

Emre ve Ömer çarşıdan döndüklerinde elleri boş dönmüşlerdi koskoca çarşıda Ömer için yatak bulamamışlardı. Belki de sadece bulmak istememişlerdi. Beraber yatmaya fazlasıyla alışmıştı bu ikili.
Eve gelip yemek yapıp yediler. Daha sonra yatma vaktine yakın Ömer, "kahve yapıyorum sana da yapıyım mı?"
"Yok ya şimdi uykum kaçmasın"

Ömer kendine kahve yapıp Emre'nin oturduğu koltuğa oturdu. Elindeki kahveyi sanki yanlışlıkla dökmüş gibi yapıp gerçekten döktü. Çünkü bu gece beraber yatmalarını gerektiren bir sebep yoktu ve eğer Ömer kahveyi dökmeseydi koltukta yatacaktı. Yalandan bir tepki verdi "ayy tüh gitti kahve" hızlıca koltuğun önündeki sehpaya uzanıp üstündeki peçeteyi kahveyi döktüğü yere bastırdı.

Emre'nin fazla uykusu vardı olanları anlayamamıştı bile.
"Tüh nerde yatıcam şimdi?" Dedi Ömer Emre'den bir tepki beklerken.

"Yatalım beraber" dedi Emre. Ömer'in kalbi yine hızlanmıştı. Bu söz ona başka şeylerde çağrıştırdıgi icin bir yandanda sırıtıyordu. Emre bunu fark edince "O anlamda değil" dedi ve bir anda o gözlerindeki uykulu bakışlar tedirgin ve korkak bakışlara dönüşüvermişti.