Cennette 7 dakika~{ArCen}~

Bölüm 19:Buluşma

Zaman öyle böyle akıp gitmişti Ömer bıçaklanalı neredeyse 2 hafta olucaktı. Yara iyileşmeye başlamıştı. Emre o iki hafta dersi olmadığı sürece Ömer'in yanından hiç ayrılmadı.

Arif ve Cenan ise zaten sürekli yanyanalardı. Gün geçtikçe birbirlerini daha iyi tanımış daha çok sevmiştiler.
İlişkilerini Ömer ve Emre hariç herkesten gizli yaşamaktan ne kadar bıkmış da olsalar bu da ilişkilerine heyecan katan önemli bir unsur gibi geliyordu ikisine.

Bu arada hâlâ hırsız kişisinin kim olduğu bulunamamıştı. Bu durum Emre'yi ne kadar deli etse de Ömer'in yavaş yavaş iyileşiyor olması Emre'yi delicesine mutlu ediyordu.
Her gece sanki küçük bir çocukmuş gibi Ömer'in başını okşuyor ama her defasındada Ömerden önce uyuyordu.

~~~

Arif ve Cenan her günki gibi kahvaltı yaparken Cenan'ın telefonuna gelen bildirimler bir türlü susmuyordu. Cenanda telefonu sessize alıp koltuğun üstüne attı.
Arif'in de dikkatini çekmişti bu durum. Bildirim geldikçe telefonun ışığı yanıyordu. Telefonun ışığı yandıkça Arif oraya bakıyordu.
"Cenan kim yazıyorsa cevap versene önemli bir şeydir belki"
"Yokya önemli değil"
Arif dudaklarini aşağı dogru eğip sen bilirsin bakışları attı Cenana.

Yine de fazla merak ediyordu kimin yazdığını.
"Bu akşam halısahaya çağırıyorlar gelmek istermisin?" Diye sordu Cenan.
"Ben oynayamam ama seve seve izlerim" dedi Arif.
Cenan Arif'in yanağından öptü ve telefonunu alıp banyoya geçti.
Bu durum Arifi daha da meraklandırmıştı. Bu kadar ısrarla yazan kimdi ve Cenan sanki ona cevap yazmak için kaçmış gibiydi.

Yine de bu konunun fazla üstünde durmamaya çalışacaktı.
Cenan banyodan çıkınca Arif halısahanın saatini sordu Cenan, "Bebeğim halısaha işi iptal akşama başka işim çıktı"
"Hayırdır noldu?"
"Ya eski bir arkadaşla buluşucaz kısa sürer"
"Adı ne?"
"Serdar"
"Hm nerden arkadaşın?"
"Niye bu kadar sorguladın sen bana güvenmiyormusun?"
"Yoo Cenanım güvenilmeyecek bir şey mi yaptın?"
"Arifim noluyor ne bu soru yağmuru"
"Merak ettim"
"Liseden bi çocuk işte buraya gelmiş buluşmak istedi"
"Hmm iyi o zaman iyi eğlenceler"
Arif inanmasada inanmak istiyordu.

Cenan yaklaşıp Arif'in dudaklarına uzun bir öpücük kondurmuştu. Ama Arif karşılık vermemişti. Cenan garip ve şaşkın bakışlarla Arif'in kara gözlerine bakıp tekrar öptü Arifi.
Arif bu sefer biraz bekleyip karşılık vermişti. Cenan dudaklarını ayrıldıktan sonra "Seni seviyoruk sevgilim"
Arif derin bir nefes alıp "Bende seni" diye cevap verdi.

"Emrelere inelim mi napıyolar Ömer ne durumda bi bakalım"
"Olur hadi gidelim"

~~~

"2 haftadır evdemisin yani"

"Sayılır 2 kez kontrole gittik hastaneye onun dışında çıkmadım"

"Olm o zaman hepberaber Arifle oturduğunuz bir park var oraya gidelim"

"Bana uyar" dedi Arif.

Ömerde büyük bir hevesle "bana da uyar" dedi.
Ömer öyle diyince Emre'nin bakışları ona çevrildi.
"Eminmisin Ömer bak istersen dinlen evde"
"Yok ya yatmaktan yoruldum"

Hepberaber dışarı çıktıklarında Emre Ömerin koluna girdi. Cenan ve Arifde el eleydiler. Dışarda yer yer buzdu ve neredeyse heryer bembeyazdı. Arifin burnu kıpkırmızı kızarmıştı soğuktan. Cenan gülümseyerek Arife baktı ve hafifçe burnunu sıktı.

Onlar parka girerken kar atıştırmaya başladı. Karın atıştırdığını görünce Arif Cenan'ın elini bırakıp koşarak yukarı bakmaya başladı "Çok güzel gözüküyoorr" dedi.
Arif koşarken yerdeki buzlar yüzünden ayağı kaydı. Az daha yere kapaklanıcakken Cenan tutmuştu. Yine de ayağı burkulmuştu. "Arifim dikkat etsene"
"Ufff ah cok fena acıdı ayağım" dedi Arif. Bakışları acısını yansıtıyordu.