Şeytanı Uyandırma

Düş Kapanı

Nihayet!Sonunda birazda olsa uyku seline kapılabilecektim.Eve adımımı atar atmaz ordan oraya sallanan sarhoş gibi yatağıma ulaşma çabaları içerisindeydim.Yorgunluk gözlerimdeki mor halkaları ortaya çıkarmış yaşlanmış suratımı daha bir çekilmez hale getirmişti.Aynadaki gollime bakarak bir kez daha suratsız gudubetin teki olduğumu doğruladım.Eh yeni bişey sayılmazdı doğrusu benim için.Yaşlılığın getirdiği bir huysuzluk olacak ki sürekli şikayetleniyordum. Bu da beni sıkıcı,zayıf aynı zamanda çelimsiz biri haline getiriyordu.Daha fazla bunları düşünmek beynimdeki yanan ampülün patlamaya hazır bir bomba gibi dağılışını izlemekle eşdeğerdi.Bu yüzden kendimi fazla zorlamadan tüm düşüncelerimden arındım ve göreceğim rüyaya konsantre oldum.EVET!Keşke olmasaydım.Kocaman dikilmiş iri gözler üzerime atılmak için uyanmamı bekliyordu.Loş ışıklı bir ortamda duvarda yankılanan acı dolu çığlıkları kulağımın dibinde adımı haykıran Jennifer bozuncaya dek neredeyse cehennemde tek kişilik bir bilet kazanmış gibiydim.Bu seferde kulağa hoş gelen bir arp sesi yankilaniyordu.Ritmik ilahi bir melodi sesi.Sıcak bir esinti gibi suratıma vuruyordu.Sanki benimle alay ediyormuşçasına gülüyordu. Suratıma çarpan bu melodik ritim bana yılbaşında söylenen sıkıcı ve bir okadar da ürkütücü, karanlık aynı zamanda kasvetli olan kliseleri hatırlatıyordu.Belkide bu yüzden yılbaşı gecelerini pek sevmiyorumdur.İlahinin arkasındaki güçlü bir ses ritmi takip ederek"Bu güzel yüzü bitirmeme neden izin vermedin?Portremi bitirmeme neden izin vermedin!!"usulca akıp giden bu kelimeler yavaşça yerini sert bir ikâza bırakarak sarsıcı bir çığlığa dönüştü.Bir anda atan çığlıkla yerimden sıçradım.