Sevmeyi Öğrenmek

Karışık Duygular

𝘚𝘦𝘭𝘢𝘮𝘮𝘮:) 𝟪.𝘣𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮 𝘨𝘦𝘭𝘥𝘪. 𝘒𝘦𝘺𝘪𝘧𝘭𝘪 𝘰𝘬𝘶𝘮𝘢𝘭𝘢𝘳:)

"Bazı duygular vardır,hiç tatmak istemeyeceğiniz. Bazı duygular vardır hep tatmak isteyeceğiniz."

Bana kapıyı açan kişi,arabasıyla çarpan kişiydi. Şok olmuştum ne yapacağımı bilemiyordum.

"Merhaba."

"Merhaba kızım,senle kötü bir şekilde tanışmıştık ilk önce ben Murat. Ben Kerem'in babasıyım."

"Ben de Su. Kerem'e bakmıştım da."

"Tabi kızım gel geç içeri."

Kapıdan geçtiğimde büyük bir salon karşıladı. Küçük biblolar,tarihi tablolar hemen dikkatimi çekti. Bembeyaz olan bu salon,çok huzur verici duruyordu. Hemen koltuklardan birine oturup Kerem'i bekledim. Bu sırada yanıma burada çalışan beyaz önlüklü bir kadın geldi.

"Merhabalar,bir şey içer misiniz?"

"Yok,teşekkürler."dedikten sonra kadın içeri geçti. Hemen sonra da merdivenden Kerem gözüktü. Siyah boğazlı kazak,altına da siyah pantolon giymişti. Beni görüp gülümsedikten sonra karşımdaki koltuğa geçti.

"Hoşgeldin Su,sen nasıl buldun burayı?"diye sordu.

"Orasını boşver. Ben seninle bir konu hakkında konuşmak için geldim,"dedim ifadesiz suratımla.

"Peki seni dinliyorum,"dedi o da ciddileşerek.

"Bak gerçekten annenin vefat ettiğini bilmiyordum. Seni samimi buldum ve arkadaş olduk. Bu yüzden seninde yanımda olmanı istemiştim. Sadece bu ve telefonu açtığında tanımamana biraz üzüldüm."dedim bana bakan gözlerine.

"Su ben sana telefonu açmadım ki?"

"Ne? Ama sen açmıştın,"dedim şaşkın ifademle.

"Hayır,gerçekten ben o an hastanedeydim ve annemin başındaydım. Kimin açtığını bilmiyorum."

"Tamam her neyse senden özür dilerim hakkında kötü düşündüğüm için."

"Sorun değil fakat bir daha ön yargılı olma,benim hakkında bir şey olduğunda ilk bana sor,"dedi sevecen tavırla.

"Tamam,söz."dedim bende gülümseyerek.

Keremlerde biraz daha oturduktan sonra kalktım ve eve geçtim. Annem evde yoktu. Hemen aradım.

"Anne,neredesin?"

"Su,ben Ayazlardayım. Sana haber veremedim."

"Ne? Ayazlarda mısın? Ne yapıyorsun orada?"

"Ayaz hasta olmuş,bende gelmek istedim bi sakıncası mı var kızım?"

"Hayır yok da ne biliyim şaşırdım."

"Hem o seni hastanede beklemişti,ben de bekliyim ne olacak kuzum."dedi annem.

"Tamam anne sen bekle,ben de gelebilirsem gelirim görüşürüz."dedikten sonra cevabını duymadan kapattım. Hayır hayır sinirlenmedim,sadece şaşırdım. Neden sinirleniyim ki zaten? Annem haklıydı Ayaz beni beklemişti o da beklese sorun yok gibi. Ayaz çok değişik bir çocuktu. Kendimi yanındayken fazla rahat hissediyordum. Bunun nedenini bilmiyordum. Bunları düşünmekten vazgeçip Ela'yı aramaya karar verdim. Uzun zamandır konuşmuyorduk. Fakat aradığımda '-aradığınız kişiye ulaşılamıyor' diyordu. Aramaktan vazgeçip odama geçtim.