Mutluluk

70 22 80
                                    

Merhabaaa:) 9.bölüm ile karşınızdayımm. Bol bol yorum yaparsanız çok sevinirim. Keyifli okumalar:)

...................................................

Mutlu olmanın da zamanı vardır,sevilmenin de. Bu zamanlar da hayatın en güzel zamanlarıdır. Asla bu zamanlarınızı çöp edecek bir şey yapmayın...

____________________

Annemle Ayazlarda biraz daha oturduktan sonra kalktık. Eve geldiğimizde çok yorgun hissediyordum. Hemen kendimi yatağa attım. Telefonumu alıp biraz gezindim. Telefonda bir şeyler izlerken telefon çaldı.

Ayaz arıyor...

Hemen bekletmeden açtım.

"Alo Su"dediğinde içimden bir oh çektim. Kötü bir şey olduğunu sanmıştım. Sesi gayet güzel çıkıyordu.

"Efendim Ayaz" dedim z harfini uzatarak.

"Yarın cafeye falan gidelim mi?" diye teklif etti. Ne? Ayaz benle cafeye mi gitmek istiyordu. Nedense çok fazla heyecanlandım.

"Olur ama okulu ekiyor muyuz?" dediğimde gülüyordu. Gülüşü de kendisi gibi fazla tatlıydı. Ay ne diyorum ben be.

"E bir günlük eksek ne olacak." demişti fakat zaten okuldan nefret ediyordum gitmesek de benim için hiç sorun yoktu.

"Tamam o zaman saat kaçta ve nerede?" dediğimde biraz durakladı.

"Saat 2 de hazır ol ben seni alacağım." dedi.

"Tamamdır o zaman kendine iyi bak." dedim o da "Sende" dedi ve kapattık.

E ben yarın ne giyecektim? Bir de bunu düşünmek vardı. Elbise mi giysem? Çok mu abartılı olur? Ya da tişört pantolon mu giysem? O da çok sıradan olur. Offf ne giyeceğim ben.

Ben bunları düşünürken annem odaya gelmişti. Bir elini beline koymuş beni izliyordu.

"Kızım ne düşünüyorsun kara kara?" demişti. Bir şey düşündüğüm çok mu belli oluyordu?

"Anne yarın Ayazla bir yerlere gidiceğiz ne giysem diye düşünüyorum." dediğimde ağzı kulaklarına vardı. Niye bu kadar sevinmişti ki?

"Ne? Benim kızım biriyle hatta bir erkek arkadaşı ile dışarı çıkıyor. İnanılmaz bir şey bu. Bu sensin demi" deyip bana dokunuyordu.

"Ya anne benim tabiki ve bu normal bir şey." dediğimde ellerini üstümden çekmiş hala şaşkın gözlerle bakıyordu.  Ne vardı bu kadar şaşırılıcak. Yani bu zamana kadar asosyaldim ama bu saatten sonra da asosyal olacak değilim ya.

"Tamam o zaman sabah mağazaya gidelim güzel bir şeyler alalım olur mu canım." dediğinde hala gülümsüyordu. Benden çok sevinmişti.

"Hayır anne ne gerek var evden bir şey giyerim işte." dediğimde gülümsemesi silinip yanıma oturdu.

"Kızım ama sen ilk defa çıkıyorsun böyle. Bu beni çok mutlu ediyor. Alalım işte ya." dediğinde ona kıyamadım. Benim mutluluğumla mutlu oluyordu.

"Tamam anne sabah gideriz alırız" dediğimde bana sarıldı. Sonra beni öptükten sonra odadan çıktı. Ben de fazla uykum olduğu için hemen uyudum.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Ertesi gün annemle kahvaltımızı yaptıktan sonra mağazaya geldik. Annemin zevklerine güvendiğim için bunları aldık.

(Aldıkları Şeyler Temsili)

(Aldıkları Şeyler Temsili)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 19 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sevmeyi ÖğrenmekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin