Kişilik Portresi (+16)

🩸2.Bölüm"Dikiş tutmayan sökük..."

DİKKAT:BU KİTAPTA OLUMSUZ ÖRNEK OLUŞTURA BİLECEK UNSURLAR VE OLAYLAR VARDIR.  BUNLARI DİKKAT ALARAK OKUYUNUZ!!!(BU UYARIYA RAĞMEN YAPILAN SAÇMA SAPAN  YORUMLAR SİLİNECEKTİR.)

YAŞ SINIRI:+16

OLAYLAR VE KİŞİLERİN TAMAMI, MEKANLAR VE YASALARIN BAZILARI HAYAL ÜRÜNÜDÜR!

Geçmiş...

Bazı yaraları kendin açarsın. Ama o yaraları kendin kapatamazsın. "Terzi kendi söküğünü dikemez." Ama o terzi iyi ya da kötü, söküye bir yama yapa bilir. O yama uzun süre dayanmaz belki ama en azından seni kimseye muhtaç bırakmaz...

Dünyada üç çeşit insan vardır:

1.Bir süreden sonra söküğünü başka terziye götürenler.

2.Hayatının sonuna kadar kendi söküğünü dikenler.

3.O sökükle yaşamaya alışanlar.

Katre Kumran

Salvatore Conte

Tanay Poyraz

Bu hikayede size vereceğim görevlerden birincisi:

Sizce bu üçü kendi söküğünü nasıl dikiyor yada dikemiyor?

Şimdi...

Yazar'dan~

Genç adam arabasıyla 'yaşayan cesetler' semtine giriş yaptı.
Duvarlarda ki yazılar, bu mahallenin sosyal medyası haline gelmişti. Bu semtin dünü, bugünü, ve gelecek umutları; hepsi hayatları gibi yıkılmış evlerin duvarlarında yazıyordu.

Buna soğuk kış geceleri, o gecelerde kaldırımlarda ölen çocuklar, yaşamak için başkasının-daha şanslı kesimin-hayatlarının bir kısmını çalanlar, pes edenler şahit.

Arabanın çalınmasını umursamadan bir köşeye park etti genç adam. Arabası zengin kesimin bile dikkatini çekiyordu.

Bugatti Chiron Super Sport 300

Araçtan yalpalayarak inen genç adam adının hakkını vermiyordu.

Şafak kadar aydınlık bir insan değildi...

Katre Kumran'dan~

Elimdeki bitmiş bira şişesini kenara bıraktım. Saat kaçtı bilmiyordum. Kaç saatdi içiyordum, onu da bilmiyordum. Ay ışığı, yanık ve kan kokan karanlık semti aydınlatıyordu. Omzumda bir el hissettiğimde irkildim. Gözlerim omzumdaki eli takip ederek, yukarıya doğru tırmandı. Elin sahibi küçük bir çocuktu. Çocuk ona baktığımı görünce omzumdaki elini çekti. Üzerindeki beyaz, yani artık kirden kahverengine boyanan kazağını çekiştirmeye başladı.

"Abla, buraya bir abi geldi. Seni görmek istiyormuş."

Sırtımı yasladığım duvardan ayırarak daha dik bir konuma geldim.

"Kim olduğunu söyledi mi?"

"Evet abla. Bana "Sen 'şerefsiz' geldi de, anlar o."dedi."

Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutdum. Acaba yine neden gelmişti?