ARAF'IN KAYIP SANRILARI

Araf'ın Kayıp Sanrıları
sizlerle...

...

"Bazı insanların hiç yaşama şansı olmazmış. Biz nefes alıyoruz çünkü yaşatamadıklarımız için, ruhlarını geri kazanmak için savaşıyoruz. Beden ölür, ruhun ise sürgünü vardır."
...

Şarkılar; King Crimson - Epitaph, Moby - Wait For Me

⛓️

Geç kalınmış doğrularla; kaybedilen savaşların, canların, ruhların bir telafisi olur muydu, kısmen bilinmez ama intikamı çok güzel bir şekilde olurdu.

'Şimdi kaybetmiş olabilirsiniz, çocuklar. Ama sakın oyunun bittiğini sanmayın. Oyun, siz var olana dek devam eder. Oyun; ancak ve ancak siz kuru bir toprağın altına uzanınca, üstünüz çiçeklerle örtülünce biter. Ve sakın unutmayın her kaybedilen savaşların, değerli şeylerin, bir telafisi olur. Bu telafi de, intikam ile olur. İntikam, size kaybettiklerinizi geri verir. Vermez sanmayın, çünkü kaybettiğiniz şeylerin, ruhu, enkazı vardır.' Gülümsemişti ağır ağır, ellerini arkasında bağlamış, gözleri batan güneşi izliyordu hüzünle.

'Kolay olacak demiyorum, zor olacak, sizde yıkılacaksınız, cehennem gibi cayır cayır yanacaksınız bazen cehennem olup yakacaksınız ama kazanacaksınız, er ya da geç. İntikam, çocuklar. İntikam. İşte bu yaşama sebebiniz olsun, kaybettiğiniz şeyleri geri kazanmak için. Ruhunuzu kaybetmemeniz için.'

Yıkık dökük bir binanın en üst katındaydık, güven verici ve şefkatli sesi ile bize bunları söylerken. Sıra sıra dizilmiştik, arkamızda o, ayaklarımızın altında yıkılmış koca bir ülkenin yarısı. Küçücüktük, olanlara anlam veremiyorduk. Ama zihnimizin en derinliklerine kazınmıştı tam o an, intikamın ağır gölgesi.

İnanmıştık, çocuktuk.

Aslında eskiden biraz da olsa umutluyduk.

Bilemezdik, aslında kaybettiğimiz şeylerin kuru bir toprakla buluşmadan, onlar için oyunun bittiğini.
Giden canların telafisinin asla olmadığını ve ne yaparsak yapalım olmayacağını.

Bizim sevdiklerimizin üstüne çiçekler örtülmemişti, üstüne battaniye olan koca koca duvarlardı. Onlara mezar olan koca bir enkazdı.

...

"Bir savaşın ortasındayız, bu savaşı kaybettiklerimizi geri kazanmak için biz başlattık. Her şeyi ardımızda bırakarak bir kibrit ile yürüdük bütün yolu. Yüreğimizde sadece intikamın ağır yükü, arkamızda bıraktığımız ya da ayaklarımızın altında ezilen enkazdan güç aldık. Altında kalan ruhumuzla, kazanacağız bu savaşı."

Biz cehennemde cayır cayır yanan, ruhunda cennet barındıran çocuklardık. Bizi ne cennet kabul etmişti ne de cehennem. Araf'ı ise biz kabul etmemiştik çünkü ortada kalmak bize göre değildi. Ya cennet bizim olacaktı ya da cehennemi yok edecektik.

⛓️

Sen seç; yok eden misin, yok olan mı?

Sönmemek üzere bir ışık yakın, yolumuzu aydınlatması için.

Puella Noctis