psychologist | sebastian szymanski

0.9

Sabah antrenmanı için yine herkes toplanmıştı. Derbi için sıkı bir çalışma vardı ve takım içinde ki kötü enerji dağılmıştı. Birazda Sebastian'ın dün beni hikayesinde paylaşması medyanın seyrini değiştirmişti. Aklıma İsmail Hoca'nın da görmüş olabileceği gelince evime geri mi dönsem diye düşünüyordum. Nedenini bilmiyordum ama Kartal'dan fazlasıyla utanıyordum bu konuda.

Sanırım düşüncelerimi dışarı çok yansıtıyordum çünkü kafamı kaldırdığımda bana gülerek bakan Edin'i gördüm. Yanıma gelip oturduğunda gülmeye devam ediyordu. Peşinden de İrfan yanımıza gelip oturmuştu.

"Biz seninle ne konuştuk Selin? Sende buranın bir parçasısın, artık utanmayı ve sıkılmayı bırakman lazım," dedi Edin.

"O kadar belli ediyor muyum ya?"

Söylediğime gülen Kahveci söze girdi, "Ya kızım İsmail Hoca'yı her farkettiğinde niye Seba'yı bırakıp uzaklaşıyorsun bir anda. Çocuk neye uğradığını şaşırıyor. Baksana boynunu bükmüş oturuyor, Ferdi de başının etini yiyor."

Kafamı çevirip Seba'ya baktığımda üzülmüştüm.

"Oo baya belli ediyormuşum ya."

"Hem sen hocanın dün öğrendiğini falan mı zannediyorsun?" diye sordu İrfan.

"Abi nasıl ya, lütfen daha fazla rezil olmayayım."

"Ya Selin hepimiz Seba'nın davranışlarından anlamıştık zaten. İsmail Hoca da antrenmanlar da bir şeyler çakmıştı. Senin utanacağın bir durum yok rahatla artık, senin yerine ben yorulmaya başladım."

"İşte Dušan'la beraber sana söylediğimiz şeyleri birde İrfan'dan dinledin Selin, demekki biz haklıymışız," dedi Edin. Evet, haklılardı o yüzden bundan sonra daha rahat olmaya çalışacaktım.

*

Antrenman bitmişti ve fazlasıyla yorucu geçmişti. Takım derbi için sıkı çalışıyordu. Yorulmuştum bu yüzden hemen odama geçtim. Kendimi yatağımın üzerine bırakıp telefonumla ilgilenmeye başlamıştım. Taraftarlar Instagram hesabımı bulmuştu bu yüzden çok takip isteği geliyordu. Bende hesabımı herkese açık yapmıştım. Takipçi sayım ve dm kutum uçmuştu. Gelen mesajlara üstünkörü baktığımda genelde kim olduğumu soruyorlardı. Tabii Szymanski Fan hesapları hariç, onlar daha çok ilişkimle ilgileniyorlardı.

Seba'dan mesaj geldiğinde Instagram'dan ayrılmış mesaj kutuma girmiştim.

Seba'm:
Ne yapıyorsun?

Dinleniyorum, sen?

Seba'm:
Bende dinleniyorum. Seni özledim.

Daha şimdi ayrıldık ya Seba.

Seba'm:
Olsun, yanına gelicektim ama şuan yatağımdan kalkacak halim yok.

Ben sana demedim mi bu kadar zorlama diye? Hem zaten akşam antrenmanı da var.

Seba'm:
Derbide mutlu etmem ve şampiyonluk kutlamam gereken bir taraftarım var, kusura bakma.

Umarım emeklerinin karşılığını alırsın limon.

Seba'm:
Hepimiz emeklerimizin karşılığını alacağız.

Kısa süreli bir sohbetin ardından öğle yemeği yemek için takımın yanına geçecektim. Odamdan çıktığımda koridorda sohbet ederek yürüyen Ferdi ve Sebastian'ı gördüm. Seba adımlarını hızlandırıp yanıma geldi, beraber yürümeye başlarken kolunu belime sarmıştı. Kulağıma doğru eğilip kısık sesle, "sabah benden kaçtığını farketmedim mi zannediyordun?" diye sordu.