Withering & Blooming /Merthur

Bölüm 14

Gaius'un bitkiler üzerine birçok kitabı vardı. Şifalı bitkiler. Zehirli bitkiler. Zehir olarak kullanılabilecek şifalı bitkiler. Egzotik bitkiler ve yaygın şifalı bitkiler. Ağaçlar, çiçekli çalılar, çalılar, yosunlar. Hepsi vardı. Merlin rafları taradı, bir eliyle her kitabın sırtında gezinirken diğer elinde mavi çiçeği tutuyordu.

Çıkardığı üçüncü kitapta eşleşen görselin olduğu bir giriş buldu. 

Miyozotis. 

Fare kulağı. 

Beni-Unutma.

Hodangiller familyasına ait küçük, yıldız şekilde bir çiçek. Yaprakları parlak sarı merkezli, mavi, beyaz, mor veya pembe olabilirdi. Tohumlar kürk ve giysilerde yapışarak dağılır. Sulak alanlarda ve nehir kenarlarında bulunur. 

Unutma Beni'ler tam ve kısmi gölgede iyi iş çıkarır ve nemli bir ortamı tercih eder. Unutma beni baharda çiçek açar. 

Şifa: Akciğer problemlerini ve burun kanamalarını tedavi etmek için kullanılabilir. Yaprakları sıcak suda bekleterek hafif bir çay yapın ve haftada bir kez için. 

Acıtma: Mide ağrısına, ciltte kaşıntıya, kanlı dışkıya, vücudun şişmesine, cildin sarılaşmasına, yorgunluğa ve sonunda ölüme neden olacak şekilde büyük dozlarda zehir olarak kullanılabilir. 

Büyü yapma: Beni Unutma çiçekleri, sevilen birini uzak mesafelerden bile yakın tutmak için takılabilir veya cepte taşınabilir. Bu çiçeği sevilen birine odaklanmanın önemli olduğu büyülerde kullanın. Bir buket çiçek yapın ve onları kalbinize yakın tut. 

Sıradan bir çiçek girişiydi. Miyozotis, dokunduğunuzda size büyülü bir hastalık bulaştıran bir bitki değildi. Fare kulağı hiçbir büyüde çiçek kusmasına veya hastalığa neden olacak şekilde kullanılmadı. Unutma Beni İlginç, sade bir çiçekti. 

Ama eğer çiçek bir büyünün ya da bulaşıcı bir hastalık kaynağı değişse o zaman Merlin'in çiçekleri kusmanın tek nedeni... 

"Hanahaki," diye soludu ve çiçeği kitabın üzerine bıraktı. 

Hayır. Hanahaki'ye sahip olamazdı. Hanahaki gerçekten nadir görülen bir hastalıktı. Hanahaki karşılıksız aşk ve gönül yarası hastalığıydı ve... 

Merlin bitkilerle ilgili kitabı kapattı, çiçeği sayfalarının içinde ezdi ve onun yerine büyülü hastalıklarla ilgili bir kitap aldı. Hanahaki'ye dair girişi bulup okumak basit bir süreçti çünkü hanahakiye sahip olamazdı. O sadece- Yapamazdı! 

Akciğerlerinin ve kalbinin etrafındaki kökler, nefes almanın neden derinden acı verdiği ve göğsünün neden sıkıştırılıyormuş gibi hissettiğini açıklıyordu. Ve kesinlikle çiçek yapraklarını öksürmüştü. Eğer Merlin gerçekten hanahakiye sahip olsaydı, çok geçmeden kas zayıflığı, odaklanma güçlüğü ve boğulma sorunu yaşayacaktı. Bu çok kötü bir ölüm şekliydi; boğulmak gibi ama haftalarca süren bir ölüm. 

Bir ay. Kitap öyle diyordu. Eğer tedaviyi bulamazsa Beltane'ye kadar ölecekti. Ve hanahakinin tedavisi kişinin sevgisinin karşılığını almasıydı, bu da şu anlama geliyordu... 

Arthur ona aşık olmazsa Merlin ölecekti. 

Ölecekti. 

Merlin kitabı hızla kapattı. Ölmeyecekti. Birkaç çiçeği öksürmesi öleceği anlamına gelmiyordu. Ve hanahakisi olsa bile Arthur'un ona değer verdiği belliydi. Merlin, Arthur'a daha fazla olması konusunda bazı önerilerden bulunabilirdi, değil mi? 

Merlin kiminle dalga geçiyordu ki? Aynı duygularını paylaştıklarını düşündüğünde bunu Arthur'a itiraf edemedi. Artık Arthur'un ilgisinin başka bir yerde olduğunu bildiğinden, onların bir çift olmalarını önermesinin ya da Arthur'u kendisine aşık etmesine imkan yoktu. 

Yani, eğer hanahakiyi sihirli bir şekilde atlatamazsa -ki daha önce kimse bunu başaramamıştı- o zaman bir ay içinde ölmüş olacaktı. Ama daha büyük bir sorun vardı. Uther'in Camelot'unda hanahakiye sahip olmak, bir büyücünün kendini ilan etmesinden farksızdı. Yani eğer Merlin yanlış kişinin önünde yaprakları öksürse, yaprakları yutmadan çok önce dumandan boğulurdu. Hangisinin daha kötü olduğundan emin değildi. Dumanın kokusu ve tadı daha kötüydü ama aynı zamanda hanahaki yoluyla boğulmaktan daha hızlıydı. 

Ah harika. Şimdi de hangi şekilde öleceğini tartışıyordu. 

Ölmek üzereydi.