Withering & Blooming /Merthur

Bölüm 16

"Bunu durdurmanın hiçbir yolu yok."

Kilgharrah kaşlarını çattı, iri kütlesi açıklığa doğru sıkıştı. Beltane yakında olduğunda daha fazla insan Camelot çevresindeki ormanlarda vakit geçiriyordu ve Merlin onu her zamankinden çok daha küçük, kaleden daha uzaktaki bir açıklığa çağırmıştı.

Merlin başını salladı. "Ama olması gerekiyor," diye savundu. "Onun kral olmasına yardım etmenin kaderim olduğunu söyledin. Henüz bir kral değil. Bu işin sonu böyle olamaz!" 

Ejderha neredeyse pişmanlık hissi uyandıran alçak bir gürleme çıkardı. "Efsaneler ve kehanetlerin hepsi onun Bir Zamanların ve Geleceğin Kralı olmasına yardım ettiğini söylüyor, bu doğru. Fakat," Merlin bu kelimeden nefret ediyordu. "Sen çok tan onun hayatını sayısız tehlikeden kurtardın. Onu hayatta tuttun ve etkileşiminiz sayesinde daha akıllı bir prens oldu- doğumda ne olursa olsun, tüm halkının iyiliği için karar veren biri haline geldi.-" 

Bunlar Merlin'in hayatında ne çok gurur duyduğu şeylerden bazılarıydı. Arthur'a yardımcı olduğu düşüncesi -ona sadece büyüsüyle değil, öğütleri ve yüreğiyle de koruyarak- içini sıcaklıkla dolduruyordu. Arthur insanlara, hatta druidlere ve büyü kullananlara bile nezaket gösterdiğinde sevgisini en güçlü şekilde hissediyordu. 

"Belki de arkanda bırakacağın miras budur -şımarık bir çocuğa Albion kralı olmayı öğreten büyücü olmaktır."

Merlin başını salladı. "Buna inanamıyorum." Ağaçları işaret etti. "Druidler benim gelmiş geçmiş en güçlü büyücü olduğumu söylüyorlar. Daha önce de yaşamı ve ölümü kendi isteğimle yönetmiştim. Yapabileceğim bir şey olmalı."

Kilgharrah ayağa kalktı ve başını tuhaf bir şekilde eğerek Merlin'e baktı. En sonunda, "Bir yol var," dedi. 

Sonra durdu. Merlin ellerini uzattı. "Ne?! Nasıl?!" 

Ejderha sanki Merlin huysuz bir çocukmuş gibi iç çekti. "Hanahaki bitkisini enfekte olmuş bir kişiden uzaklaştırabilecek bir büyü var."

 "O halde anlat bana," diye talep etti Merlin. "Söyle bana, bundan kurtulayım ve ölmeyeyim." 

Kilgharrah, Merlin'in üzerinden su gibi geçen, saçlarını karıştıran ve her santimini ısıtan bir nefes verdi. Bunula birlikte nasıl kaldıracağına dair bildi de içine aktı ve bu korkunçtu. 

Sıcak hava kaybolduğunda Merlin'in nefesi kesildi. "Ama yapamam."

"Biliyorum, Genç Büyücü," dedi Kilgharrah. Merlin daha önce onun bu kadar pişman olduğunu hiç duymamıştı. "Bu yüzden kalan zamanını en iyi şekilde değerlendirmelisin."