Karanlığın cazibesi

9-Beyaz gecenin melodisi

Merhaba canlarımm 💗

Yeni bir bölümümüze daha hoşgeldiniz❤️‍🔥

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum atmayı unutmayınnn💞

Şarkı;Skin and bones- David kushner

İyi okumalar🎀

"acilen bu gece denilen adamdan kurtulmalıyız" dediklerine hak vererek, bana yazdığı mektupları çekmecemden çıkarttım. Altı üstü iki tane vardı zaten.

Kurtulmamız için kim olduğunu anlamamız gerekirdi ve bunu bulabileceğimiz mektup sadece ilkiydi. Altında büyük R ve küçük s harfleriyle yazılmış bir imza vardı. Sehpanın üstünden votka şişemi ve bardağı alıp bir kenara koyduktan sonra mektubu masanın üstüne bıraktım. Aaron ise kollarında yarı uyanık olan Blaze'i yatağıma yatırdıktan sonra yanımıza geldi.

"bu sizin için bir anlam belirtiyor mu?"

"hayır, daha önce hiç görmedim ama yer belirleme büyüsünü deneyebilirim" şöminenin yanına geçip yerde birkaç mum yaktı ve mektubu da eline alıp garip şeyler söylemeye başladı. Bayağı uzun süre dediklerini tekrar etti ama hiçbir şey bulamamıştı. Bir simge bile görmemişti sanırım. Aniden kapalı olan gözlerini açtı. "yerini kestiremiyorum sadece boşluk var" 

"kesinlikle hayalet"

"aynen katılıyorum"

"hayaletler gerçek değillerdir, saçma sapan masallardan çıkma şeylere mi inandınız gerçekten?" dediklerinde haklılık payı vardı ancak daha önce görmememiz, bir daha hiç görmeyeceğimiz anlamına gelmez.

Kafamı kaldırıp saate baktım, neredeyse akşam 9'a geliyordu. Yemek saatini kaçırmıştık ama aç da hissetmiyordum.

"100 yıldan fazla süredir yaşıyor olması bizden daha güçlü olduğu anlamına geliyor" Ryan sözünü bitirdikten sonra oturduğu sandalyeden ayağı kalktı ve odada yavaş yavaş turlar atmaya başladı.

"Brianna ile aynı yaşta olabilirler" yatakta gözleri yarım açık bizi dinleyen Blaze ağzını yayarak konuştu. Aynı yılda doğsak bile bir zaman boyunca dondurulmuştum yani bu o yılları yaşadığım anlamına gelmiyordu.

Konu değiştirip, soru sordum. "Rowan nerede?"

Odanın kapısını kilitlemediğimden aniden açıldı ve içeri Rowan girdi. İyi insan lafın üstüne gelir. Fazlasıyla içtiği anlaşılıyordu ama gayet normal duruyordu. Alkolle arası yakındı demek ki.

Kendi kendime "şu odada kimi düşünsem gerçek oluyor ya" dedim kısık sesle.

Rowan yavaş adımlarla önceden Ryan'ın oturduğu yere oturdu ve tavernadaki gibi bir kolunu omzuma doğru attı. Rahatlığı aşırı derecede sinir bozucuydu.

"geceyi nerede bulacağımızı sanırım biliyorum, ama biraz tehlikeli" Rowan'ın dediklerinden sonra rahatlamışçasına bir oh çektim. Ancak hala tedirgindim.

"hala vaktimiz var" dedim işaret parmağımla şöminenin üstündeki saati göstererek.

Aaron ayağa kalktı ve Blaze'i odasına götürmek için kucağına aldı. Kapıdan çıkarken "sakın bensiz gitmeyin" dedi ve kapıyı kapattı.

"Beatrice gelir hadi siz de gidin artık" ayağa kalktım ve üstümü değiştirmek için kıyafetlerimi aldıktan sonra banyoya geçtim. Banyoya girdiğimde aklıma ilk duş almak geldi, beni rahatlatabileceğini düşündüm o yüzden ılık suyla kısa bir duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra altıma ipek bordo geceliğimi üstüme de bornozumu aldım ve bornozumla takım olan havlumu kafama sardıktan sonra banyodan çıktım.