Karanlığın cazibesi

11-İhanetin gölgesinde sadakat

Merhabalar canlarrr💗

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir💞

Yeni bir bölümümüze daha hoşgeldiniz
Satır aralarına yorum bırakmayı ve oylamayı lütfen unutmayınn❣️

İyi okumalar🌷

Şarkı; Back to black- Amy Winehouse

Sakin bir nehir misali öpüşü, umut vericiydi. Yavaş yavaş ama tutkuluydu dudaklarında ki hareket. Çenesinde ki ellerimi kahverengi toprak gibi saçlarına doğru çıkarttım. Onu acıtmadan bir tutam saçı ellerime aldım. O ise parmaklarını boynumla çenem arasında tutuyordu. Başparmağı ile çenemi kaldırdı ve dudakları dudaklarımdan bir saniyeliğine dahi olsa ayrıldı.

Gözlerimi baktı, bu bakış önceki bakışlarına bin basardı. Önce sağ gözüme, sonra tekrardan dudaklarıma, daha sonra da sol gözüme odaklandı. Nefes alışlarımız aynılaşmıştı, aynı anda havayı burnumuzdan alıyor, aynı anda atıyorduk.

"Bunu gerçekten istiyor musun?" Diye sordum gözlerine umut dolu bakışlar atarken. Yutkundu, âdemelması hareket etti.

"Seni çok uzun zamandır arzuluyorum, kanlı ay" yüzüme doğru o sert sesiyle fısıldadı. Kedigözlerim tekrardan dudaklarına ardından yine gözlerine konsantre oldu.

"Sahip olmak senin ellerinde" dediğim anda yorganın altından karnının üstüne yerleştim. Dakikasında gözleri daha hırslı ve daha da tutkulu bakmaya başladı. Elleriyle kalçamın iki yanına tutundu. Yüzünde ki hafif sırıtışından sonra kendimi onun dudaklarına bastırdım. Ellerimi elmacık kemiklerinin iki yanına koydum ve hevesli öpücüklerine kendimi bıraktım.

Bir anlık hareketiyle sırtımı yatağımda hissettim.

"Kontrolü ele almanın vakti gelmişti" dedi ve dudakları yavaşça boynuma inmeye başladı. Çenemin altını oradan kulak mememe doğru usulca buseler kondurdu. Kulağımın kenarına geldiğinde "sonsuzluğa sığdırdığım tek aşk sensin, kanlı ay" diye inledi. Başımı yastığımın arkasına geri atmış anın tadını çıkarırken duyduğum seslerle dudaklarımı kanatacak dereceye gelene kadar dişledim.

Boynumdan çekildi ve yine aynı o, mükemmel, bakışını attı.

"Ve sen sadece benim dünyamda var olan bir hikâyesin" fısıltım etraftaki hoş kokuyla karıştı. Ardından karanlığın cazibesi bizi içine doğru hırslıca çekti.

***

"Herkes yerlerini aldıysa, operasyon başlasın!" Zihnimden verdiğim komutla beraber Matteo'yu bir sandalyeye bağladık ve yüzü dâhil vücudunun üst kısmını siyah bir poşetle bağladık. Öylesine bakıldığında çok komik bir görüntüsü vardı.

"Blaze mektup geldi mi?"

"Şuan elimde, geliyorlarmış" planımız tıkır tıkır işliyordu. Ateşle bir mektup göndermiştik, benim adıma. Gelmemesi imkânsızdı, hem ailesinden biri kaçırılmıştı, hem de onu baş düşmanı kaçırmıştı. Büyük faciaydı.

"Aaron koruma kalkanları hazır mı?"

"Hazır" güzel, güvenlik önlemlerini de aldığımıza göre sadece avımızı buraya çekmek ve ağzından laf almaktı. Soracağım ilk soru 'gece ile bir bağlantın var mı' olacaktı.

Rowan ve ben yerlerimize geçtik, tahta kapı yavaşça aralandı. İçeriye siyah pelerinli, uzun boylu, damarlı elleriyle Loreno Vox girdi. Ardından arkasında birisi daha vardı, ancak bir gölgeye benziyordu. Simsiyah bir gölge, ne yüzü var ne de vücudu. Karanlık bir bulut gibi etrafında geziyordu, koruma kalkanı gibiydi.