infirmiére 2 | Chaos

şüphe

"Özür dilerim."

Jungkookun yorgun sesi bıçak gibi kesti süregelen sessizliği. Zira toplandıkları andan itibaren kimse tek kelime etmemiş, göz göze bile gelmemişti.

"Buna hakkım yok biliyorum ama özrümü kabul etmenizi istiyorum. Sizin adınıza kararlar alıp sizi buna zorlamak haddim değildi. Sizler bunu kabul ederek bana değer verdiğinizi gösterdiniz bense, şımardım."dedi çocuksu bir gülümseme ile.

"Yine de çaba gösterdiğiniz için teşekkür ederim. Her biriniz günlerce uğraştınız, ne desem yaptınız. Birine borçlu kalmayı sevmem fakat size borçlandım, üstelik ömrüm boyunca da ödemeyeceğim bir şey bu."

"Öyle deme."

"Gerçek bu Eun, apaçık ortada."

Eunwoo üzgün bakışlarla izledi Jungkooku. Darmadağın saçları, durmaksızın titreyen elleri ve dahi kızarmış gözleri ile perişan haldeydi genç adam. Onu böyle gördükleri ilk seferdi aile üyelerinin.

"Hem,"dedi yumruk yaptığı ellerini kucağına çekip.
"Yetmedi operasyon iptal ettirdim, heveslenmiştiniz. Bunu gözlerinizden okuyabiliyordum. Üzgünüm, boyle olmasını gerçekten istemezdim."

"Operasyon kimin umurunda ki ? Biz sadece senin için endişelendik."

Güldü.

"İşte tam da bu yüzden çekildik projeden. Ailem beni düşünürken ben onları tehlikeye atamazdım."

"Nasıl yani ?"

"Ne demek o ?"

Aynı anda konuşan namjoon ve seokjin göz göze geldiler ve bu bakışma tam tamına on üç saniye sürdü, namjoon saymıştı çünkü.

"Bize yalan söylediler."

"Ne ?"

"Ben,"dedi yutkunarak.
"Kısa süre önce fark ettim. Müdürle konuşmak için merkeze gittiğimde."

"Ee?"dedi Jaehyun sabırsizca.

"Teşkilatta sayamayacağım kadar çok saha elemanı boşta ve proje bekliyordu. Ama Cl projesini daha geçen sene yaka paça attıkları kişiye verdiler, yani bana."

"Nasıl olur ?"dedi hoseok hayret eden bir nidayla.

"Ama neden ?"diyen namjoondu bu kez.
"Neden böyle bir şey yaptılar, çıkarları ne ?"

Başını her iki yana salladı Jungkook.

"Bilmiyorum."dedi.
"Ama öğreneceğim. Beni ve sevdiklerimi ne uğruna riske attıklarını öğrenmezsem eğer pişmanlığını bir ömür yaşarım."

"Çok saçma."diyerek düşüncelerini ileri sürdü jimin.
"Kendi çapında yaşayıp giden insanlarız biz. Onlarla bağlantısı olan bir sen vardın ki seni de kendi isteğiyle çıkardılar. O zaman ne istiyorlar bizden ?"

O an bir şimşek çaktı Jungkookun zihninde. Olabilir miydi ?

"Kimse bir şey söylemedi mi? Yani, projeden neden çekildiğine dair kimse soru sormadı mi, konuşmadınız mı?"

"Sormadılar."dedi seokjine cevaben.

"Müdür dediğin adam peki ? Ona sormadın mı neden ben diye ?"

"Yoongi, işin içinde bir bit yeniği var ve ben bunu bile bile gidip operasyonun sorumlusuna neden beni seçtiniz diye mi sorayım ?"

"Bir şeyler bildiğini belli etmemesi iyi olmuş."dedi Namjoon.
"Aksi halde durum daha tehlikeli hale gelebilirdi."

"Ne yapacağız?"diye soran Jaehyun endişeliydi.
"Ya ben ne güzel sabahtan aksama kadar çocuk doğurtuyordum aminakoyayim, vay benim dertli başım meğer ne güzel günlermiş!"