Berkcan'ın anlatımıyla
"Misafiriniz sanırım"
Ayliz hemen lafa atıldı
"Yeni kız arkadaşın sanırım🙄"
Ne demeliydim. Ayliz'in bana aşık olduğunu biliyordum. Yıllardır böyleydi zaten. Ama ben ondan nefret ediyorum. Sanırım onu sinir etmeliydim.
"Evet, yeni sevgilim. Sudenaz."
Dediğim gibi Sudenaz'ı belinden tutup kendime çektim.
Sudenaz'ın anlatımıyla
'Sevgilim'
NE
SEVGİLİMİ?!
BEN
VE O
NE DEMEYE ÇALIŞIYORDU BU
ASLA BÖYLE BİR ŞEY OLAMAZ
(yazar temsili: sen öyle san🤭🤭)
Ayliz sinirlenmişe benziyordu. Sanırım Berkcanın'ın planıda buydu. Ne istiyordu acaba. Onu sevmemesinin bir sebebi olmalıydı. Bende ne kadar sinirlensemde Berkcan'ın planına ayak uydurmalıydım
Erdem konuştu
"Hadi buyrun içeri gelin, ayakta kaldınız. Uzak yoldan geldiniz, dinlenin"
Misafirler içeri girdi. Ben ve Berkcan bahçede baş başa kalmıştık. Yanlız kaldığımız gibi kıvrak bir hareketle belimdeki kolumdan kurtuldum
"Bende seni pek istemiyorum merak etme" dedi Berkcan
"SEN KİMSİNDE BEN SENİN SEVGİLİN OLUYORUM HA?!"
"KAPA ÇENENİ"
Dediği gibi kolumdan sıkı bir şekilde tutup beni çekiştirmeye başladı.
"Sakın sesini çıkarma küçük böcek"
Sanırım dediğini yapmalıydım. Başka ne yapabilirdimki?
Odasının olduğu kata çıktık. Kapıyı açtığı gibi kolumdan çekip beni odaya fırlattı.
"Aaahh kolum!! Ne kadar acıttın farkında mısın?"
"Umrumda bile değil, onların yanında sesini çıkarma yeter"
"Ben nerden senin sevgilin oluyorum acaba?"
"O sadece Ayliz'i kandırmak içindi. Sanırım bir süre sevgilim gibi davranman gerekecek"
"Neden sevmiyosun Ayliz'i peki"
"Ayliz bana küçüklükten beri aşık. Ama bana göre ukalanın teki. Ne kadar reddetsemde peşimi bırakmadı. Takıntılı sapık."
"Şimdi anladım"
Ve tam o an kendi kıyafetlerimin hâlâ olmadığını farkettim.
"Hadi bahçeye gidip valizimi alalım. Orada olmalı. "
"Eğer benim yanımda duracaksan öyle kalitesiz kıyafetler giyemezsin küçük böcek. Yeni kıyafet almaya gidiyoruz."
Ne olduğunu soramadan beni kolumdan çekip aşağı kata götürdü. Kahvaltı yapanların yanına gittik.
"Sevgilimle dışarı çıkacağız, haberiniz olsun"
Ayliz dahada sinirlenmişe benziyordu. Ve evet, onun tek amacı buydu. Hiç sesimi çıkarmadan peşinden gittim.
~birkaç saat sonra:
Eve dönmüştük. Çok yorulmuştum. Yaklaşık 150 bin tlye yakın para harcamıştık. Ciddi anlamda zengin oldukları belli oluyordu.O yatakta uzanıyordu. Ben ise aldığım şeyleri dolaba yerleştiriyordum. Hizmetli kadın geldi ve seslendi.
"Akşam yemeği hazır. Gelebilirsiniz."
Hızlıca yemeğe indik. Herkes oturdu ve yeöeğe başladık. Ayliz'in bakışları hep üzerimdeydi.
Erdem konuştu
"Hadi gelin bi dışarı çıkalım""Nereye gidelim" dedi kerem.
"Siz nereye derseniz oraya, misafirsiniz sonuçta"
Eda hemen atıldı
" Avm'ye ne dersiniz?"
"Çok güzel olur valla"
"Berkcan oğlum siz gelmek ister misiniz?"
"Yok baba, sudenazla ben kalacağız."Ayliz bunu duyunca sazan gibi atladı ortaya
"Ya evet yaa, bende çok yorgunumm. Berkcan'larla kalayım en iyisii"
Yemekten sonra
Evde sadece üçümüz kalmıştık. Berkcan duşa girmişti. Ayliz etrafta dolanıyordu. Ben ise öylece oturuyordum. Susadığımı farkettim.
Su içmek için mutfağa doğru gidiyordum. Mutfak aşağı kattaydı. Tam merdivene adımımı atmıştımki, arkamda bir ayak sesi duydum.
Tam kim olduğuna bakacakken biri beni itti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yakışıklı Zorbam "BERKCAN"
De Todoİşsizlik üzerine yazılmış klasik bir wattpad hikayesi