(30 Mart 2003)
"Tenaaan,bulaya geey!" Kenan'dan ses yoktu. Saklambaç oynayalım ayağına kaçmıştı.
Alya,onu bulamayınca yere oturdu ve çiçek oldu. Çiçek olmayı ona Güneş Çocuk öğretmişti,o da öğretmeninden öğrenmişti.
Alya bir süre öyle kaldı. Kenan gelmeyince de ağlamaya başladı...
"Tenan geysene..." Gelmedi.
Bir süre sonra Alya'nın gözlerini bir çift el kapattı. "Bil bakalım ben kimim?" Alya çok sevinmişti.
"Çalak çeçinden tanıdım,ben çok akıyyıyım hem!" Kenan güldü ve ellerini çekti. Yıldız Kız'ın önüne geçti ve ellerindeki unutmabeni çiçeklerini gösterdi. Sonra da Alya'nın yanaklarından akmış olan yaşları sildi.
"Ağlama,özür dilerim Yıldız Kız! Sürpriz yapmak istemiştim..."
Alya bir anda Kenan'a sarıldı. "Teşekkür edelim Tenaan!" Bir anlığına şaşırmıştı Kenan. "Rica ederim..."
"Bu çiçeğin adı ne?" Alya,bu çiçeği ilk defa görüyordu.
"Unutmabeni çiçeği,"
***
Kalbim.
Kalbim küt küt atıyor şu an. O,nasıl? Hesabım da gizli yani...
Yok,yok aklıma gelen şey değildir bence!
Hemen Gizem'i aradım. İlk çalışta açtı. "Gizem,Kenan'ın gönderisini gördün mü?" Hayır anlamında mırıldandı. "İyi,bak o zaman!"
Birkaç saniye ikimizde sessizleştik. "Yuh,bu senin gönderilerini nereden biliyor acaba!?" Bilmiyordum işte. Onu bilsem... Yok,yok aklıma gelen şey değil!
Aklımdaki seslere engel olamayıp sordum. "Gizem,sen Kenan ile iletişim mi kuruyorsun?" Sustu.
Sessizlik oldu bir süre. "Ne alaka yaa!? Şu an bunu düşünmen beni kırdı."
Doğruyu mu söylüyordu acaba?
Hiç emin değildim. Yalan söyleyemez,çünkü Kenan mesajına nasıl baksın ki...
Benim mesajıma baktı ama.
"Ne oldu Alya?"
"Uyuyacağım biraz,iyi geceler!" Telefonu kapattım ve düşünmeye başladım.
Bu adam madem unutmaya çalışıyor,peki nasıl...
***
Kenan Yıldız
Güzel gülüyordu. Bu gülüşleri gece rüyalarıma kadar giriyordu.
Yatakta yana dönerken onu görüyordum bazen... Ta yanı başımda duruyor,bana gülümsüyor,gözleri yıldız gibi parlıyordu.
Bir büyüsü vardı...
O büyüyle bana büyü yapıyor ve beni kendisine tutsak ediyordu. Tıpkı zihnimizde tutsak kalmış çocukluğumuz gibi...
Bugün içimde anlamsız bir heyecan vardı. Ne olacaktı bilmiyordum...
Şu an orada gece saat ikiydi. Uyuyor olmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolan Yıllar// Kenan Yıldız
Fanfiction"Ben dört yaşındaydım,seni bekledim! Beş yaşında seni bekledim! Altı,yedi,sekiz... Uğruna ağladım. Yıllarım kayboldu benim! Yoklar,o günler bir daha gelmeyecek! Keşke gelseler de değiştirsem... " Bu sözler belki onun ağırına gitmişti ama on sekiz yı...
