Debt/Yoonmin

11-Çok Özel Bir Gün Sevgili-m-

!BU BÖLÜM SMUT İÇERMEKTEDİR!

📖🐥📖

"Limon, neredesin bebeğim?" diyerek büyük evde Limon'u arıyordum Yoongi yine işteydi ve ben çok sıkılmıştım.

Son bir aydır deli gibi çalışıyor ve biraz da olsa beni ihmal ediyordu. Limon'u odada Yoongi ile yatağımızda deli gibi debelenip oynarken yakaladığımda kıkırdadım.

"Şapşal." Dizlerime vurdum. "Gel buraya!" Beni görmesiyle heyecanla bana baktı ve koşmaya başladı. Yere atladığında eğildim ve bebeğimi kucağıma aldım.

"Oh evet benim güzel bebeğim!" Yüzümü yaladığında kısa bir kahkaha attım, o sırada cebimdeki telefonum çaldı. "Babamız arıyor." Dedim telefonumu çıkarırken.

"Efendim sevgilim."

"Yavrum ne yapıyorsun?" dediğinde kendimi koltuğa attım.

"Limon ile ilgileniyorum sevgilim."

"Güzelim şey için aramıştım ben seni," dedi şefkatli bir sesle. "Bu akşam da geç geleceğim, istersen beni bekleme de yat." Dudak büktüm.

"Neden bu kadar çalışıyorsun Yoongi Min?" dedim Limon'un tüylerini okşarken.

"Bebeğim bu sıra işlerimiz çok yoğun, başımı kaldıracak zamanım bile yok." Ofladım.

"Ben seni çok özlüyorum ama, olmuyor böyle." Kıkırdadı.

"Bebeğim geleceğim, şu işleri bir halledeyim geliyorum." Dudak büktüm.

"Ya Yoongi Min, sen tefeci değil misin neyin işi bu?!" dediğimde kıkırdadı.

"Ufaklığım, borç alınacak bir sürü kişi var." Dudak büktüm.

"Adamların alamaz mı?"

"Onlara güvenemiyorum." Ofladım.

"İyi," dedim. "Tamam."

"Oy, büzdüğün dudaklarını yerim senin." Omuz silktim.

"Bok ye Yoongi, defol git işlerini yap."

"Ya Ufaklığım-" lafını bölüp kapattım telefonu ve kenara fırlattım.

"İlgilenmiyorsun hiç benimle." Ve Limon'u aldım kucağıma, yüzüme tuttum.

"Sen benimle daha çok ilgileniyorsun bebeğim, o baba da bok yesin!" Kucağıma indirdim ve tüylerini okşamaya başladım.

"Of özledim galiba," telefona baktım. "Yine arasam mı?"

"Boş ver ya," dedim ve Limon'u kenara bıraktım. "Uyuyacağım sanırım."

Gözlerimi çalan kapı ziliyle açmıştım, başımı kaldırdım ve tek gözümü açmadan uykulu uykulu bağırdım.

"Yoongi Min!" diye bağırdım ve doğruldum. "Kocam geldi!" Limon kenarda iplerle oynarken ayağa kalktım ve kapıya koştum.

"YOONGİ MİN!" Ancak kapıyı açtığımda karşımda biricik yakışıklı kocam yerine onun adamlarından biri vardı, hayal kırıklığıyla dudak büktüm.

"Patronun neden gelmedi?"

"Patron," dedi ciddiyetle. "Bu kıyafetleri," derken elindeki poşeti uzattı bana. "Size yolladı ve giymenizi, akşam 7'de hazır olmanızı istedi."

"Neden? Nereye gideceğiz?" dediğimde omuz silkti.

"Bilemiyorum, bana sadece kıyafetleri getirmem söylendi." Dudak büktüm.

"Peki," dedim. "Ben 7'de hazır olurum." Ve kapıyı kapattım.

Başımı öne eğdim ve hızlı adımlarla elimdeki poşetle merdivenlere çıktım. Üst kata çıktım ve kıyafetleri yatağa fırlatıp hızlıca bir duşa girdim. Bornozla çıktığımda saat 6:45 olmuştu. Hızlıca üzerimi değiştirdim ve yataktaki kıyafetlere baktım.