12-Ufaklığım?!

691 62 49
                                    

📖🐥📖

"Nasıl bu kadar güzel olabiliyorsun?" demişti Yoongi.

Hala gözlerimi açmamıştım ve o uyuduğumu düşünüyordu, parmak uçlarıyla saçlarımı okşadı ve yanağımı öptü. 

"Ve böyle güzel bir şey nasıl benim olabiliyor?" 

Ardımdan sıkıca sarıldı bana ve boynumu öpüp doğruldu.

"Güzel bir duş almalı ve müthiş bir kahvaltı hazırlamalıyım." 

Bende gülümsemiş ve yastığa sarılarak tekrar bir uykuya dalmıştım.

Yoongi ve ben sabahın ilk ışıklarına kadar sevişmiştik, hem de deli gibi. Öyle ki evdeki prezervatifler bitmişti. Ancak şikayetçi değildim çünkü beni öylesine güzel sevmişti ki, rüya gibi bir gece olmuştu. Eh, her güzel şeyin bir kötü etkisi olur değil mi?

Belimin acısıyla açtım gözlerimi, mis gibi kokular bütün evi doldurduğu sırada Limon yanıma gelmiş ve üzerime atlamıştı. Yüzümü yaladığında kıkırdadım ve yavaşça doğruldum.

"Belim," dedim bedenimi esnetirken. 

Doğruldum ve yerdeki beyaz, saten gömleği geçirdim üzerime. Limon'un tüylerini okşarken merdivenlere yöneldiğim sırada güzel yemek kokuları iyice acıktırmıştı karnımı. Yoongi mutfakta şarkı mırıldanırken mükemmel bir sofra hazırlıyordu.

Limon'u kenara bıraktım ve arkasından sarıldım çıplak beline. Kıkırdarken bıçağı kenara bıraktı ve bana döndü.

"Günaydın." Gülümsedim beline sarılırken.

"Günaydın sevgilim." Dudaklarıma hafif bir öpücük bıraktı.

"Nasılsın?" Dudak büktüm.

"Belim ağrıyor birazcık." Belime sarıldı ve boynumu öptü bu sefer.

"Kıyamam ben sana." Gözlerimi kapattım ve kıkırdarken kollarımı boynuna doladım. 

"Çok açım." Dudaklarımı öptü. 

"Birazdan hazır olur, güzel bir duş al yavrum. Bende kahvaltıyı hazırlayayım tamam mı?" Başımla onayladım ve dudaklarına uzun bir öpücük bıraktım.

"O zaman hemen bir duş alıp geliyorum sevgilim." 

"O zaman duş al da gel," dedi belimi sıkarken, istediğini anlamış ve bedenini ittirmiştim.

"Hayır biricik kocacım, birlikte duş almayacağız." Ofladı.

"İyi," dedi. "Git gel hadi." Kıkırdadım ve dudaklarını öptüm. 

Duştayken odadaki Yoongi'nin sesi doldurdu kulaklarımı.

"Bebeğim, ekmek alıp geliyorum ben!" Saçlarımı sabunladığım sırada bağırdım.

"Tamam sevgilim!" 

📖🐱📖

Elimdeki poşetten bir parça kopardım ve ıslık çaldığım sırada ara sokakta ilerledim. Hazırladığım ziyafetin tek eksiği ekmekti ve benim güzel bebeğim, biricik ufaklığım en mükemmel sofraları hak ediyordu. 

Ancak eve geldiğimde hiç bir şey o kadar toz pembe değildi, şaşkınlıkla yutkundum yerdeki adamlarımın cansız bedenine bakarken.

"Ne olmuş burada?" diye fısıldadım.

Her yer ceset doluydu, kapının ağzındaki inleyen bedene doğru koştum. Bu en genç adamımdı, başını kaldırdım ve kan dolu yüzüne baktım.

"Doyun konuş, kim yaptı bunu?" Zorlukla öksürdü ve konuştu.

Debt/YoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin