Debt/Yoonmin

2-Nikah

📖🐥📖

"Park Jimin, Min Yoongi'yi eşin olarak kabul ediyor musun?" demişti nikah memuru. Yutkundum, evet belki herkes bu şekilde duymuştu ama bu soru bana bambaşka gelmişti.

"Park Jimin, hayatını boka çevirmeyi kabul ediyor musun?" diyordu. Yoongi sinirle dirseğini vurdu koluma.

"Cevap versene!" Gözlerine baktım, daha sonra tekrar önüme döndüm.

"Evet," dedim kısık sesimle, nikah memuru kaşlarını çattı.

"Duyamadım." Daha yüksek bir sesle konuştum bu sefer.

"Evet!" Gülümsedi ve nikah defterini uzattı bana.

"Bende sizi devletimizin verdiği yetkiye dayanarak eş ilan ediyorum!"

Yutkundum, daha sonra sessizce önce Yoongi'nin imzalamasını bekledim. Defteri bana uzattığında boğazım acıyordu, sessizce derin bir nefes verdim. Yavaşça kalemi aldım elime, dolma kaleme baktım. Hayatımı mahvedecek kalemdi...

Yavaşça adımın altını imzaladım, başımı öne eğdim ve hıçkırdım sessizce. Herkes alkışlarken, içim acıyordu...

Yoongi çenemin ucunu kavrayıp yüzümü yüzüne çevirdi, ardından gözlerime baktı ve sırıtırken konuştu.

"Artık sadece benimsin," parmakları çenemi sıktı. "Sadece benim."

"Biliyorum," dedim sesim titrerken ve gözlerimi yumdum.

"Benden kurtulmaya çalışmak için her seferinde gözlerini yumarsan, seni öperim ve öyle gerçeğe döndürürüm."

Son cümlesinde nefesini hissetmiştim dudaklarımda. Gözlerimi açtığımda burun buruna gelmiştik, sırıtıyordu. Eğilip dudaklarıma yaklaştığında geri çekildim, daha sonra önüme döndüm.

"Bu kadar kalabalık beklemiyordum." dedim sessizce.

"Herkesin bunu bilmesi gerekiyordu." Bana baktı.

"Nikah kıyıldı, bence artık gidebiliriz." Yutkundum ve bakışlarımı kaçırıp sustum.

"Bunu evet olarak kabul ediyorum." Ayaklandı. "Hadi kalkalım." Kalkmadığım sırada kolumu tuttu, dişini sıkarak konuştu.

"Kalk dedim!"

Derin bir nefes verdim ve ayağa kalktım, kolumu sıkarken peşinden sürüklüyordu beni.

"Kolumu çok sert sıkıyorsun, geliyorum işte yavaş ol." Daha çok sıktı kolumu.

"Sus!"

Merdivenlere döndük, birden hızlanmaya başladı öyle hızlıydı ki tökezlemiştim. Amacı neydi ki- HAS SİKTİR!

Hayır, onu yapmayacaktık. Hayır, yapmazdı. Değil mi? Yapmazdı!

Bu korku bütün bedenimi sararken kendimi bir yatak odasında buldum, Yoongi beni odaya fırlatmış daha sonra kapıyı ardından kilitlemişti. Odanın ortasında merakla ona baktım.

"Ve şimdi, son bir şey yerine getirmeliyiz."

"Sa-saçmalama," dedim odada gerilerken. "Bunu yapmayacaksın değil mi? Sadece evleneceğiz dedik, başka bir şey yapmayacaktık."

"Evlilikten sonra ciddi bir görev var Jimin," dedi kemerini çözerken. "Yapmamız gereken bir şey bu."

"İstemiyorum!" dediğim sırada bacağım yatağa takılmıştı, böylece kendimi yatakta bulmuştum.

"İstiyor musun diye sordum mu?" dedi sinirle ve çenemi kavrayıp yüzüme baktı.

"Benimle evlendin, sana iki seçenek sundum. Ya paramı vereceksin, ya da benimle evleneceksin dedim ve sen evlenmeyi seçtin bu da her şeyi kabul ettiğini gösterir." Yutkundum ve iki gözümden de aynı anda yaş düşerken ona baktım.